درموجودیت حکومت فاسد - نابکار،خطرتروریسم دفع نمی شود

جنگ وتروریسم بهاری – تابستانی- خزانی- زمستانی طالبان بدون دستاورد بزرگ غیرازتروروتوحش، درحال واردشدن به سال نو می باشد.درحالیکه جنگ وتروریسم سال روبه پایان طالبان دستاورد مورد نظرآن ها وحامی شان را ندارد ودرحال گام برداشتن به سوی سال نو می باشد، اماعدم دسترسی آن ها به هدف های ازپیش تعیین شده شان ، به این معنا نیست که خطر تروریسم آن ها دفع شده است. روشن است که خطرآن ها ادامه دارد وبا ید ادامه داشته باشد. به این خاطرکه ، عامل های کمک کننده به ادامه ی تروریسم طالبان؛ همچنان ، فقدان عامل های مهارکننده ی تروریسم آن ها نیز درافغانستان به گونه ی برجسته محسوس می باشد.
دراین راستا ، واقعیت تلخ این است که ، حکومت فاسد - نابکارو تکنوکرات های نابکارش، تفنگ سالاری، نهاد کاری های فاسد غیردولتی وبزرگ قاچاقبرانِ شریک درمتن وکناره ی حکومت درمانده؛ عامل های کمک کننده به ادامه ی برنامه ی واپس گرایانه ی طالبان وتروریسم آن ها می باشد.همچنان که ، حکومت داریی خوب - کارآمد منهای تفنگ سالاری- نهاد کاران فاسد غیردولتی ، قاچاق بران مواد مخدروکنارگذاشتن تکنوکرات های نادان وتعویض آن به مدیران کارفهم ودرست کار، عامل های موثری می باشند که سیاست افغان دشمنی پاکستان وفرزند نامشروع آن ها، یعنی تروریسم را نابود ومردم را ازشرآن نجات می دهد.
ازاین رو،هم به عامل های کمک کننده به گسترش تروریسم هم به عامل های مهارکننده ی آن تمرکزکرده نویشته را به پایان می برم. همه می دانیم که مردم افغانستان سزاوارحکومت فاسد - نابکار- زور سالار- تاریخ زده ی کنونی نمی باشند وباید حکومتی بهترازحکومت کنونی می داشتند.افسوس که فقدان سیاست کاران ومدیران باتجربه ودرست کارومیوه ی آن ها، یعنی حکومت خوب وکارآمد ؛ باعث شده است که هم حکومت داریی فساد پیشه ، هم طالبان وبرادرخوانده شان ، یعنی تروریسم ودست های پشت سرشان به برنامه ی ضد افغانی خود ادامه دهند.
بهرحال ، روشن است که حکومت فاسد ونابکاروتروریسم ؛ برا دران دوگانه ی می باشند که مدت هاست مردم رنج دیده ی ما را شکنجه می دهند؛ وراه بیرون رفت ازآن هاهم روشن است که حکومت خوب و کارآمدِ مورد حمایت مردم می باشد که ازآن اکنون فاصله زیاد داریم. و تجربه ی چهارده سال گذشته برای مردم افغانستان نشان داده است که تنها راه بیرون رفت ازتروریسم وبحران کنونی ، حکومت خوب وکارآمد می باشد؛ وحکومت فاسد - ناکارآمد هم نشان داد که درزیرسایه ی ناتوهم نتوانست خود راتثبیت نماید.علت تثبیت نه شدن آن هم به میدان سیاست آمدن توده ها ومطالبات درست ونا درست قومی- قبیلگی می باشد که اجازه نمی دهد گذشته گرایان کورذهن ومخالفان شعاری شان حکومت دموکراتیک که خیرحتاحکومت استبدادی راهم درزیرسایه ی ناتو ودالرهای امریکایی سروسامان دهند.پس،طبیعی به نظرمی رسد که تروریسم مذهبی یامذهبی نمای کمک گیرازبیرون وکشمکش های گروهی - مافیایی - درونی که گه گاهی به خواسته های نا درست خود چپن قومی- قبیلگی- جهادی هم می پوشانند؛ درسرراه آینده نگری وایجاد حکومت کارآمد سنگ اندازی نمایند به گونه ی که تاکنون کرده اند.
ازاین رو، لازم است که افغان های حکومتی وبیرون حکومتی که آلوده نه شده اند دست به اقدامات زیربزنند:نخست، توجه نمایند که عملیات تروریستی سال رو به پایان طالبان نتوانست حکومت را براندازد. به این معنا که، اگرتد بیروبرنامه ی دقیق برای تثبیت حکومت درموسم بهارسال نو گرفته نشود، درعملیات بهاری- تابستانی طالبان که معلوم است برنامه ریزی شده است، بنیاد حکومت رابه لرزه درآورده می شود.هرچند بعید است که فروریزد.زیراکه هدف پاکستان ازتقویت تروریسم طلبان تجارت وپول گیری ازامریکاست نه بزیرکشیدن حکومت کابل .به این خاطرکه، می داند که طالبان راجامعه ی جهانی نمی پذیرد ؛ ومخالفان آن ها هم پایه مردمی دارند هم حمایت بیرونی! دوم، حکومت گران کاخ نشین بدانند که تظاهرات ازگونه ی تظاهرات روزچهارشنبه 20 عقرب گذشته بخاطر ابراز انزجار ازناتوانی حکومت وسربریدن های طالبان مزید برتروریسم آن ها وفساد روبه گسترش درحکومت شده به حیات آن پایان می دهد. سوم، درک وعمل براین اصل است که حکومت خوب وکارآمد، تنهاراهکاربرای مهارتروریسم، تامین امنیت ، بهبود وضع اقتصادی وجلوگیری کردن ازفرارنسل جوان به سوی غرب وپناه بردن به مواد مخدرمی باشد. چهارم ، درک وپذیرش این واقعت می باشد که اصلاح کردن حکومت درمانده ی کنونی دشواربه نظرمی رسد. بهرحال ، اول باید به اصلاح آن پرداخته شود ؛ ودوم ، درباره ی بدیل آن اندیشه وکارکرده شود. درغیرآن ، مردم به ویژه آگاهان افغانستان درک نمایند که کشوردرلبه ی پرتگاه قرارگرفته ، هرلحظه ممکن است به ته ی چاه بیفتد!