درسال 1394 ، طالبان وبادارشان به هدف مورد نظرشان درافغانستان نرسیدند

ابراهیم ورسجی
دوم حمل 1395 خورشیدی
طالبان وحامی شان گمان کرده بودند که درسال 1394 خورشیدی که درآن نقش جنگی ناتو، یا سربازان کشوهای غربی پا یان یافته است ؛ ونیروهای دفاعی- امنیتی افغانستان هم نابسامان هستند هم فاقد اسلحه ومهمات درخور هجوم ودفاع، به آسانی می توانند باعملیات بهاری- تابستانی ازبیرون وکمک ستون پنجم ازدرون دستگاه دولت، حکومت افغانستان را سرنگون وامارت اسلامی خود را بازگردانند. برخلاف برداشت وپیش بینی آن ها، درنبود نقش جنگی ناتو ونبود نظم وفرماندهی وتجهیزات درخورتهاجم ودفاع، نیروهای دفاعی- امنیتی افغانستان باکمترین امکانات دراختیارداشته توانستند عملیات بهاری - تابستانی- خزانی - زمستانی طالبان وکارشکنی های ستون پنجم را دفع ودرواقع عملیات چهارموسمی آن ها را کمرنگ ونگذارند پیشرفت درخورتوجهی داشته باشند. تحول روبه پیش رفت که حکایت ازآغاز فصل نو درتاریخ دفاعی- امنیتی- سیاسی افغانستانِ جنگ وتروریسم زده دارد.
درحقیقت ، به زمستان مبدل کردن عملیات بهاری- تابستانی- خزانی طالبان درسال گذشته که دستاورد بزرگ نیروهای دفاعی- امنیتی افغانستان بعد ازپایان نقش جنگی ناتومی باشد ، این واقعیت را نمایان ساخت که نیروی دفاع خودی درافغانستان درحال رشد ونموورزمندگی بی سابقه می باشد. نیروی که مردم افغانستان باید آن را تشویق وتقویت نمایند ؛ وطالبان وحامی شان هم درک نمایند که غلط محاسبه کرده بودند. محاسبه ی که درصورت بازنگری وپیوستن به فرایند گفت وگوهای صلح ، می تواند آن ها را سرعقل آورده ازتروریسم به مبارزه ی سیاسی- قانونی واحترام متقابل وادارد؛ وتنها درپذیرش احترام متقابل است که افغانستان وپاکستان به حیث همسایه های خوب عمل کرده متفقانه برتروریسم ودشواری های امنیتی - اقتصادی- سیاسی خود برتری یابند.
اکنون که ، افغانستان وارد سال نو1395 خورشیدی شده ونیروهای دفاعی اش درسال گذشته نشان داده اند که می توانند مانع پیشرفت تروریستان ومنافقت های حامی شان شوند. سوال این است که حکومت افغانستان چه باید بکند تا هم پاکستان سرعقل بیاید هم تروریسم مهارشود؟ ازسوی دیگر، بازی دوگا نه ی پاکستان هم دربرخورد با سیاست افغانی امریکا هم دربرخورد با افغانستان ، تاکنون نشان داده است که درسال نوخورشیدی مانند سال گذشته ادامه خواهد یافت. درباره ی امریکا وبرخوردش با دوگانه بازی کردن پاکستان درجنگ علیه تروریسم بویژه درافغانستان ، همین قدرمی گویم که مانند جنگ موش وگربه ادامه میابد که فایده ی فراچنگ افغانستان نخواهد کرد! اینجاست که تاکید کنم که مسئولیت سران حکومتی- دفاعی افغانستان است که تد بیرویژه ی خود را کنند وتوجهی به سیاست پاکستانی امریکا مانند سال های پار نکنند! به این معنا که، حکومت افغانستان باحفظ مناسبات دوستانه با امریکا، هم جویای منابع تسلیحاتی دیگرشود هم تاکید بر روند صلح همراه با تاکید بر دست کشیدن طالبان ازتروریسم وعملیان جنگی وروی آوردن آن ها به مبارزه ی قانونی نماید هم به تقویت نیروهای دفاعی کشور بپردازد. معلوم است. تنها درهمین صورت است که پاکستان سیاست دوگانه ی افغانی خود را اصلاح وبدوستی با افغانستان روی می آورد. درغیرآن، مسئولان حکومت افغانستان باید بدانند که آینده ی خوبی نصیب شان نمی شود.