باید ها ونباید های حکومت افغانستان درسال 1396

ابراهیم ورسجی
اول حمل 1396
حکومت افغانستان سال نا خوشا یندی 1395 را پشت سرگذا شته ووارد سال 1396 شده است. بنا برآن ، من این نوشته را درادامه مقاله "رویداد های مهم سال 1396 درافغانستان " می نوسم. بلی ، دوستانی که آن نوشته را خوانده باشند ؛ خوب ترمی توانند به این نوشته دقت کرده متوجه شوند که سال 1396 چه چالش های را متوجه حکومت لرزان افغانستان خواهد کرد؟ واقعیت این است که، سال گذ شته سال بی دستاورد برای حکومت افغانستان بود. ازاین رو، این نوشته را می نوسم تا حکومت فخیمه را متوجه سازم که باید ها ونباید ها برای بقا وادامه اش چه ها می باشند؟
معلوم است که ، سران حکومت قبول نمی کنند که سال بی دستاوردی را پشت سرگذاشته اند. بهر حال ، قبول وعدم قبول بی دستاورد بودن حکومت توسط چرخانند گانش آن قدر مهم نیست که برای منتقدان درونی وحامی ها ومخالفان بیرونی اش مهم است. من که منتقد حکومت هستم ؛ می دانم که سال فاجعه باری را پشت سرگذاشته است. بلی ، یک دستاورد مهم دارد وآن اینکه فرونه پاشیده است؛ وعدم فروپاشی اش هم نه درخوبی هایش بلکه درنفرتی نهفته است که مردم افغانستان نسبت به طالبان وپاکستان دارند.
آری ، هم طالبان هم حکومت برای بقا و ادامه خود به یک دیگرنیازدارند. به این خاطرکه ، حکومت بد وطالبان نزد مردم بد تر هستند! ازاین رو، طالبان بخاطرمنفوربودن خود شان نزد مردم کمک به دوام حکومت ناکاره کرده اند. آری ، دراین بازی بد وبد تردرافغانستان ، پاکستان هم تا حدی زیان کرده است. به این لحاظ که ، بازی دوگانه اش نزد بادارانش ، یعنی انگلیس وامریکا فاش شده است. ازاین سبب، دوکارزیر را کرده است: نخست، برای بخشی ازطالبان چپن داعش پوشانده است تا بخشی دیگری آن ها را میانه رو وقابل قبول برای روسیه وایران نما ید. افسوس که دراین بازیی چتل حکومت کابل هم کمک به پاکستان کرده است! دوم، سیاسی ها ونظامی های پاکستانی زیاد به پرسه زدن درمسکوپرداخته اند تا دوباره توجه واشنگتن را به خود جلب کنند. البته جلب توجه به این خاطرکه ، کمک دالری یک ساله امریکا را مسکو در ده سال هم برای پاکستان دلال ودوپه کرده نمی تواند.
اینجاست که ، دشواری های زیادی برای حکومت افغانستان خود نمی می کنند. اگردشواری های حکومت افغانستان را ریف بندی کنم ، این ها برجسته می شوند: نخست ،بازی پاکستان درمسکو،تهران وپکن ، به انزوای حکومت افغانستان درمنطقه می افزاید؛ دوم، رقابت دهلی واسلام آباد درکابل تشدید می شود ؛سوم ،تاثیرمنفی درگیری های رئیس جمهور ترامپ با دموکرات ها، جمهوری خواهان کهنه کار، دستگاه قضای ورسانه های امریکا وجدای امریکا ازاروپا ، کمک به کاهش توجه نسبت به افغانستان می کند. مسئله ی که تا حدی مشوق پاکستان در تقویت تروریستان درافغانستان می شود.
ازسوی دیگر ، تا یید عربستان از سیاست ترامپ علیه مسلمان ها هم ایران را تقویت می کند هم موضع امریکا را درجهان اسلام تضعیف می کند هم موضع پکن ومسکورا درکشور های مسلمان تقویت می کند هم نیروهای تند رو مسلمان به شمول تروریستان افغانستان را تشویق می کند. بنابرآن ، به دشواری حکومت افغانستان افزوده می شود. مسئله ی که کمک به کاهش فشاربرپاکستان می کند.
ازاین رو، برای سران حکومت افغانستان باید ها نباید های زیررا پیش کش می کنم:نخست ، اطراف خود را ازافراد نا اهل ونابکار پاک کرده جای آن ها را به افراد کارفهم وپاک بازبسپارند؛ دوم، با دورشدن ازبدان ونا بکاران وموقع دادن به افراد کارفهم ودرست کار، حکومت را اصلاح وکارآمد نمایند؛ سوم ، درولایت ها به خصوص درولایت های هم مرزپاکستان افراد لایق را والی وقومندان امنیت ورئیس امنیت واطلاعات ونشرات مقررنمایند؛ چهارم ، روابط خارجی افغانستان را منظم کرده با قدرت های جهانی ومنطقه زبان گفت وگووتعامل برقرارنمایند ؛ پنجم ، ازرقابت های هند وپاکستان درافغانستان استفاده هوشمندانه کنند؛ ششم ،ایران وعربستان ازنگاه مذهبی باهم مشکل دارند ودرخاورمیانه اولی دومی را شکست داده است. نشانه ها دیده می شوند که عربستان دنبال تقویت سنی های تندرو علیه ایران درافغانستان می باشد. حتا این مسئله هم درمیان است که داعش علیه ایران وروسیه درافغانستان تقویت شود. اگرتماس های میان روسیه وایران وطالبان برقرارشده است ، واکنش سیاست یا شده می باشد. ازاین رو، به نفع حکومت افغانستان است تند روان وهابی فعال دراین کشور را زیرکنترول بگیرد تا دشمنی میان سنی ها وشیعه هارا دامن نزنند.اگرحکومت افغانستان چنین نکند، عربستان هم هم مرزوهم زبان افغانستان نیست هم پاکسستان را به افغانستان برترمی داند. درحالیکه ایران هم هم مرزاست هم با افغانستان زبان وفرهنگ مشترک دارد. به این معناکه ،موضع منفی اش نسبت به افغانستان جمع موضع منفی پاکستان ، حکومت افغانستان را درتنگنای نابودی قرارمی دهد. با درنظرداشت آنچه که گفته شد، به نفع حکومت افغانستان می دانم که مسایل یاد شده را درنظرگرفته سیاست های خود را درسال 1396 تنظیم وبه آن عمل نماید. درغیراین صورت ، فروپاشی حکومت وفرورفتن افغانستان درتروریسم ، آشوب ، کشمکش های گروهی ونژادی حتمی به نظرمی رسد.