بیانیه رئیس جمهور درپارلمان ؛همسازباتوقعات مردم نبود!

نوسنده: ابراهیم ورسجی
ششم ماه ثور 1395
روزدوشنبه 6 ماه ثور، رئیس جمهورغنی درگردهمای اعضای مجلس بالاوزیرین پارلمان افغانستان به سخنرانی پرداخت.جالب این است که ، سخنرانی رئیس جمهورغنی درپارلمان،7 روزبعد ازحمله تروریستی مرگباردرکنار اداره ریاست دهم امنیت که مسئولیت آن نگهداری ازجان رئیس جمهورواعضای کابینه ودیگربزرگان دولتی می باشد، صورت گرفت.حمله تباه کارانه که به روایت رسمی 64 شهید و 367 زخمی ؛ وبه روایت غیررسمی،98 شهید و530 زخمی درپی داشته است.حمله ویرانگرانه وقاتلانه که طالبان مسئولیت آن را بدوش گرفتند.
باتوجه به حمله تروریستی- قاتلانه یاد شده وحساسیت بالای مردم نسبت به موضع کمرنگ دولت وحدت ملی، گمان می رفت که رئیس جمهورغنی موضع سختی دربرابر تروریستان وپاکستان اتخاذ نماید. تاجائیکه نکات مهم سخنرانی رئیس جمهوررا ازرسانه ها دریافت کردم وتبصره کوتاهی ام درباره اش کرده ام که درصفحه رخنامه / فسبکم بازاتاب یافته است. متاسفانه، سخنرانی رئیس جمهور به خواست مردم نه که مورد تا یید اعضای پارلمان وقت گذشته وتمدید شده توسط خود رئیس جمهورهم نمی باشد.
ازاین رو، بهتراست که درباره کمبودی های سخنرانی رئیس جمهور بحثی کوتاهی نموده مسایلی ضروری- افزایش دهنده اعتباررو بزوال دولت وحدت ملی را ارایه نمایم تا اگررئیس جمهور تمایل به خواندن وسخن شنوی داشته باشد، ازآن بهره برده کمکی درجهت بهبود اوضاع یا اعتبار نابود شده خودش نماید! معلوم است که ، رئیس جمهور درسخنرانی خود ابرازکرد که ازپاکستان به سازمان ملل ونهاد های بین المللی بخاطرحمایتش ازتروریسم علیه افغانستان شکایت می نماید. مسئله که با ید قبلا می شد.اما رئیس جمهور این مسئله را به گونه خفیف مطرح کرد تا پاکستان آن را جدی نگیرد. به این معناکه، هنوزهم رئیس جمهور توقع دارد که پاکستان درمهار تروریسم یا ابزارسیاست افغانی اش کاری بکند. اما به باورمن،کاری نمی کند!
بهرحال ، چه خفیف وچه سنگین، مسئله شکایت ازپاکستان درسازمان ملل ودیگرسازمان های بین المللی ومنطقه کارستود نی می باشد! البته ، به امید اینکه، رئیس جمهور کمی سرسختی نشان بدهد تا پاکستان درک کند که درکابل هم کسی یافت می شود که سخن های مطابق خواست مردم افغانستان ابرازنماید! درسخنرانی رئیس جمهور، یک افشاگری هم بود که گویا پاکستان تعهد کرده بود که علیه آن عده طالبانی که به پروسه صلح نه پیوندند واصراربه ادامه جنگ نمایند، اززورکاربگیرد که نگرفت.افزون براینکه اززورنگرفت، جنگ بهاری طلبان را باحمله تروریستی 31حمل درکابل، آغازکرد.
چون، افغان های آگاه می دانند که پاکستان چه نیت شومی را درکشورشان ازمدت هاقبل بدین سو دنبال می کند! پس، چیزی قابل افشا درسیاست افغانی پاکستانی باقی نمانده است! بهرصورت، بازهم گیلایه رئیس جمهورازپاکستان برای خودش مهم است.خداکند که مردم به خصوص آگاهان به آن اهمیت قایل شوند! ازافشاگری درباره عهد شکنی پاکستان توسط رئیس جمهورکه بگذرم ، مسئله کمرنگ دیگردرسخنرانی او، یاد آوری ازبرخی طلبان وداعش بود. ازبرخی طالبان درسخنرانی رئیس جمهوراین گونه دریافتم که همه طالبان تروریست نیستند وبرخی شان تروریست هستند.
بنابراین، به عرض رئیس جمهورمی رسانم که طالبان برخی خوب وبرخی بد ندارند. شایان ذکراست که طالبان خوب وطالبان خراب،ساخته پاکستان می باشد. به این معنا که، اگرطالبان علیه افغانستان ترورکنند، مجاهد هستند، واگرعله پاکستان برزمند، ترورست می باشند! لذا، رئیس جمهوردررابطه باطالبان بکوشد که خواست پاکستان را دنبال نکند. زیراکه، همه طالبان تروریست هستند ورئیس جمهوررا نه تنها نوکرامریکا یاکفرجهانی بلکه کافرهم می دانند. بله، امریکا،همان کافری می باشد که به گفته احمد رشید، نوسنده پاکستانی درکتاب "طالبان"، همه معاش های طالبان دردوره حکومت شان درکابل را ازطریق وزارت خزانه داری/ مالیه پاکستان می پرداخت که حلال بود؛ اما، اگرهمان امریکای کافر ، مصارف روزانه پولیس وارتش افغانستان را بپردازد که تاحدی می پردازد، حرام است!
درباره داعش هم، می خواهم به عرض رئیس جمهوربرسانم که درافغانستان داعش وجود ندارد.زیراکه ، داعش، پدیده خاورمیانه است که علیه نفوذ ایران درسوریه وعراق، توسط عربستان وامارت های جنوب خلیج فارس ایجاد وتقویت شده است. بله، پاکستان همان گونه که گروه حقانی رابرای کنترول بهترطالبان ساخت وبرخی طالبان نامطلوب یا پول گیرازحکومت بهوده کرزی را درکویته نابودهم کرد؛ اکنون ، حسب شرایط برای عده طالبان چپن داعش پوشانده است تا درمرحله تازه کارتازه نماید.
دراخیر، ازرئیس جمهورمی خواهم که دست به چهار کارزیربزند:نخست، حکومت را با یک سیاست کادری درست، یعنی گزینش افراد برای انجام بهترکارها، نه پیدا کردن کاربرای بیکارانِ نابکارکه تاکنون بی دستاورد ادامه دارد، اصلاح وکارآمد نماید تا حاکمیت ملی را تامین ومانع ورود کالای تروریستی پاکستان به خاک افغانستان شود؛ دوم، به نیروهای دفاعی- امنیتی کشورفرمان بدهد که به هیچ طالب وتروریستی رحم نکنند؛همچنان، رئیس جمهور قبول کند که تروریستان قوم ودین ندارند؛ سوم، شکایت ازپاکستان درسازمان ملل ونهادهای بین المللی را سرسختانه پی گیری نماید؛چهارم، تروریستان زندانی را محاکمه نماید نه اینکه با واسطه بازی مانند کرزی آن هارارهانماید تا فاجعه مانند کشتار31 حمل درکابل را براه اندازند. درغیراین صورت، رئیس جمهوربداند که نه ازشورای صلح چیزی ساخته است ونه ازکمک پاکستان حتا امریکا وچین در روند گفت وگوهای صلح ، نان گرم وخوش مزه ای برای دولت وحدت ملی پخته می شود!