ازاینکه اسلام گرایی درترکیه با ملی گرایی ودموکراسی همراه شده است ، کنارزدن زدن آن به این زودی دشوارمعلوم می شود

ابرا هیم ورسجی این تحلیل؛ درپیوند به مقاله ای به عنوان "آیا پا یان اسلام گرایی درترکیه نزد یک است؟" نوسنده : ویلیام آرمسترانگ ، نشر شده در سایت ایران گلوبل ، درروزشنبه ،15 اگست 2020 برابر به 25 ماه اسد سال 1399، ارایه شده است. ازاینکه درصفحه رخنامه ام پخش شده بود ، بهتردانستم که در سا یت اند یشه هم پخش شود ، تا دوستان وفرهنگیان ازآن بهره مند شوند. چند ماه می شود درباره پا یان اسلام گرای درترکیه ، سخن ها وتبصره ها دربرخی رسا نه ها داغ تر شده وبر این اصل تا کید می شود که ملی گرایی اتا ترکی درحال بازگشت به قدرت وکنارزدن حزب اسلام گرای "عدا لت وتوسعه " اردوگان می با شد. دراین شکی نیست که محبوبیت اردوگان تا حدی افت کرده است. دراین هم شکی نیست که ترکیه در دوره نخست وزیری وریا ست جمهوریی 18 سا له ای اردوگان درمقا یسه با ملی گرا یان پیرو مصطفی کمال اتاترک ،دموکراتیک ترمی با شد. بطورنمونه ، ملی گرایی هم درترکیه هم درکشورهای عربی و..،همواره با نظامی گری ودیکتاتوریی نظامی همراه بوده ومی با شد. ترکیه هم که بعد از اتاترک شا هد چند کود تای نظامی بوده وهمه کود تا چیان ادعای ملی گرایی دا شتند ودارند. درکشورهای عربی هم که کود تاچیان نظا می ازعراق تا الجزایر، جز استبداد وتوحش وتباه کاری وگستاخ ترساختن اسرائیل در غصب بیشتر سرزمین فلسطینی ها دستاوردی ندارند. طوریکه دیده شد ومی شود ، هم درترکیه هم در کشورهای عربی ، بد یل مستبدان نظامی - ملی گرا نما ،سازمان های اسلامی می با شند. درترکیه ،حزب رفاه وحزب عدا لت وتوسعه در عمل ثابت کرد ند که بد یل نظامی گریی ملی گرا می با شند. ازاین رو،نظامی ها درسال 1997 ،نجم الدین اربکان وحزب رفاه اورا زیر فشار بر کنار کرد ند. برکناریی که در سال 2002 اربکان وحزب عدالت وتو سعه میراث خوارآن ها شد ند وتا کنون به شیوه دموکراتیک حکومت می کنند. البته که نظامی ها در سال 2016 خوا ستند که اردوگان را به سرنوشت اربکان مبتلا کنند که شکست خور د ند! بنا برآن ، برای ملی گرایی زیرسا یه نظامی ها موقعیتی مهمی درترکیه میسرنمی باشد. این هم درزمان وشرایطی که ، اردوگان اسلام گرایی وملی را خلط کرد ودرداخل وخارج ترکیه بازی می کند. بازیی که عرب ها ازآن بنام احیای خلافت عثمانی یاد می کنند. درعراق وسوریه ویمن هم که نظامی گریی ملی گرا، یا ملی گرا نما تباه کاری کرد ودرمصرهم که ، ملی گرایی نظامی جمال ناصر درسرکوب اسلام گرای واختناق داخلی موفق ودرسال 1967 دربرابر اسرا ئیل بطوررسواخیزشکست خورد. طرفه اینکه ، اسلام گرایی سرکوب شده توسط ناصر،دردوره های سادات ومبارک هم خود را بازسازی هم با استبداد نظامی پنجه نرم کرد. وقتیکه بهارعربی درسال 2011، استبداد عربی شیخی-شاهی-نظامی را ازعربستان تا الجزایر تکان داد ،اسلام گرایی درسال 2012 دردرمصربا انتخابات دموکراتیک به قدرت رسید ومحمد مرسی را به حیث اولین رئیس جمهور منتخب آن کشورپیش کش مردم کرد. برویت اسناد، عربستان وامارات متحده ، 12 میلیارد دالر به فرمانده ارتش مصر پرداخت کرد ند واوهم اولین رئیس جمهورمنتخب مصر را سرنگون واستبداد نظامی را برقرار کرد. استبدادی هم حمایت امریکا واسرائیل را دارد هم به گفته ای مروان بشاره ، تحلیلگرسیاسی تلویزیون الجزیره ، بیشتراز 60 هزار ندانی سیا سی دارد. درسوریه هم که پوتین وخا منه ای به کمک اسد شتافته حرکت دموکراسی خواه را بنام تروریسم سرکوب واین کشوررا ویران وبه سا حه های نفوذ ترکیه وروسیه تقسیم کرد ند. درسودان والجزایر،نظامی ها با برگزاری انتخابات های جعلی حکومت های دموکراتیک نمای لرزان ایجاد کرد ند که آینده نخوا هند داشت. بنا برآن ، اسلام گرایی غیروها بی-نفتی ،ازنوع اسلام گرایی مصر،موفقا نه می توا ند بد یل استبداد برده دار عرب شود! آلوین تافلر نوسنده آینده نگرامریکای هم درنوشته های خود اسلام گرای را مدافع دموکراسی معرفی کرده است.مدافعی که درترکیه ومصرخود را نما یش داد.