حضور دسته های مسلح درکاروان حکمتیاربه سوی کابل؛سوال برانگیز است؟

ابراهیم ورسجی
چهاردهم ثور1396
ازحضور دسته های مسلح موترسواردرکاروان همراه حکمتیارازجلال آباد به کابل، سخن ازشروع جنگ تازه درمیان است، نه صلح وآشتی ملی. این تبصره را درحالی می‌نویسم که لحظه پیشتر هم کاروان انتقال دادن حکمتیار ازجلال آباد به کابل را دریو تیوب دیدم هم سخنرانی‌های مقام های شبهه دولتی ازغنی تا عبد الله و حکمتیاررا شنیدم وبا شنیدن سخنرانی‌های آقایان متوجه شدم که خود شان وسخنان شان رابطه ی با اوضاع متشنج- جنگ زده ومبتلا به تروریسم وفقر وبحران وبی اعتمادی مردم نسبت به حکومت درافغانستان ندارند.
واقعیت این است که، پدیده‌های بنام اداره وسیاست؛ مدت ها می‌شود که با جامعه وواقعیت تلخ جاری در افغانستان رابطه ندارند واین بی رابطگی برمی‌گردد درگام نخست ؛ به بی رابطگی دانشگاه‌ها ونظام های تعلیمی واطلاع رسانی با مردم ؛ ودوم،بی ارتباطی همان سامانه های تعلیمی تربیتی ودست پرورده هایش با سیاست مورد نیازمبرم کشور ،منطقه وجهان. بطورنمونه ، حکومت باصطلاح وحدت ملی ودراصل دست ساخت آمریکا آن هم مخالف قانون اساسی جورج بوشی افغانستان ،بنام آشتی وصلح با حکمتیار ، مدت هاست که سخن سرای وابرازخوش بینی برای تقویت پروسه صلح می‌کند ودرعمل مخالف آن سیرمی کند.
مثلا، مردم افغانستان وکشورهای کمک کننده برای بازسازی اقتصادی ودولت سازی بی فرجام آن همه باور دارند که سلاح های سبک وسنگین باید ازهمه بخش‌های کشوربه خصوص ازکابل جمع آوری وبه دیپوی ارتش سپرده شود تا کمک به تأمین صلح حد اقل درپایتخت کرده شود. برخلاف، وقتی که کاروان صلح حکمتیاررا با دسته های موترسوار مسلح با سلاح های سنگین وسبک دیدم، تکان خورده با ورکردم که پروسه صلح درمیان نیست، بلکه پروسه شروع جنگ درقالب دیگراست که دارد رونمامی شود. بلی، باوردارم که هر فردی دردرون وبیرون افغانستان می‌خواهد که صلح وآشتی میان حکومت فاسد ولرزان ودسته های مسلح درحال جنگ وتروریسم با آن بوجود بیاید. اما صلح وآشتی با دسته های مسلح وقتی ممکن می‌شود که گروه ها ودسته های شامل شده درفرایند صلح ، سلاح های سبک وسنگین خود را دربیرون شهرها به نیروی های امنیتی- دفاعی حکومت تحویل دهند. درغیرآن، صلح تأمین نمی شود.
افزون برآن ، هرگونه طرح صلح با دسته های مسلح باید بعد ازکسب موافقت مردم امضا وتطبیق شود تا مفید واقع شود. بطورنمونه، درسال گذشته ترسای، طرح صلح میان حکومت کولمبیا درامریکای مرکزی ونیروی مسلح انقلابی- مارکسیستی که 52 سال می‌شود که علیه حکومت امریکای آن کشورمی جنگد، امضا وتطبیق آن با ابرازرضایت مردم ازطریق همه‌ پرسی منوط ساخته شد .وقتیکه همه‌ پرسی برگزارشد، 49 درصد مردم موافق و51 درمخالف آن رأی دادند. رأی دادنی که تطبیق معاهده را تعطیل کرد.رئیس جمهور بعد ازرای مخالف مردم به معاهده، با اصرارتاکید کرد که درتطبیق معاهده جدی است وراه های بهتر تطبیق آن را جستجو خواهد کرد! جالب این است که، نیروی انقلابی مخالف حکومت هم تروریست نبود ونیست هم تاوان دادن به مردم زیان دیده در جنگ 52 ساله واصلاحات ارضی را شامل درمعاهده کرده بود. طرحی که بخش بزرگ جامعه حتابخشی که از آن های که درهمه پرسی رأی مخالف داده‌اند موافق آن می باشند.
برخلاف، درمعاهده حکمتیارباحکومت امتیازگیری ازحکومت وخاموشی درباره حق ونیازمردم جنگ زده درمیان است. معلوم است که فراموشی حق مردم زیان دیده درجنگ ها ووارد شدن دسته های مسلح همراه حکمتیاربه کابل،نشان ازاین دارد که حکومت لرزان افغانستان هم ازدرون مورد تهدید افراد مسلح همرکاب حکمتیارمی باشد هم گرفتارتروریسم روبه فزونی طالبان می باشد.ازسوی دیگر،فرض می‌کنم که افراد مسلح همرکاب حکمتیار افراد مسلح خودش می‌باشند وامنیت اورا عزم تأمین کردن دارند. باتوجه به ضعف‌های حکمتیار وحکومت دردشمن شناسی، چه ضمانت واطمنانی وجود دارد که درمیان افراد مسلح همرکاب حکمتیار، تروریست های پاکستانی ازمناطق قبایلی حضور ندارند وبزودی کابل را داغان نمی کنند؟ ازاین رو، توجه حکومت ودسته های مخالف طالبان را به مسایل زیرجلب می کنم: نخست، سران حکومت که امنیت حکمتیاررا به حیث بخشی ازمعاهده صلح بدوش گرفته اند، بزودی باید افراد مسلح همرکاب حکمتیاررا خلع سلاح کنند. همچنان، به حکمتیارمی گویم که حضورافراد مسلح دررکابش خبر از بی اعتمادی درذهن وقلبش نسبت به معاهده باحکومت دارد. مزید برآن، حکمتیارمتوجه شود که تروریستان پشتوزبان مناطق قبایلی پاکستان درخدمت آی اِس آی می‌باشند نه پشتوزبان های افغانستان ازجمله حزب اسلامی وافراد تکه پاره اش. دوم، به نیروهای مخالف طالبان دربیرون ودرون حکومت هشدارمی دهم که تروریستان شرق دیورندی همرکاب حکمتیارجزترورآن ها مسئولیتی بدوش ندارند. ازاین رو، ازآن ها می‌خواهم که ازحقوق مردم که خیردفاع نکردید ونمی کنید، ازجان خود دفاع کنید که بارسیدن قبایلی های مسلح همرکاب حکمتیار درلب گورایستاده اید.