Wednesday, 7 October 2015



به مناسبت هفتم اکتوبر، آغازپانزدهمین سالگرد جنگ امریکاعلیه تروریسم درافغانستان
ابراهیم ورسجی
15-7-1394
امروز، چهارشنبه پا نزدهم ماه میزان - هفتم ماه اکتوبر، آغازپا نزدهمین سالگرد جنگ امریکا علیه تروریسم درافغا نستان می باشد.جنگی که حکومت طالبان- القاعده - آی اِس آی را برانداخت وحکومت کرزی ، عضوفعال طالبان زیراثر آی اِس آی را به میان آورد. درا ین گزارش تحلیلی که به مناسبت آغازپا نزدهمین سا لگشت جنگ علیه تروریسم وبراندازی اداره ی تروریستی طالبان نویشته می شود، هدف نویسنده بررسی کوتاهی دستاوردها وبا خت های افغان ها وپیشگا مان مبا رزه علیه تروریسم ، بازگشت تروریسم وعامل های آن می باشد. اینجانب که تاروم درجریان پروسه ی براندازیی حکومت مخوف طالبان- آی اِس آی بودم ، می دانم که دربن ، سیاست غلطی زیرنام اداره های موقت وانتقا لی وعدا لت انتقا لی درپیش گرفته شد که بجای دولت سازی ومهارتروریسم، غارت کمک های بیرونی ها ومنابع درونی وبازگشت فربه تر تروریسم را باعث شد.
ازا ین رو ، بهتراست که به عا مل های اشاره نمایم که هم ضیاع وقت وسرمایه هم ضیاع جان های بی گناه ازافغان ها ودوستان بیرونی حکومت های کرزیی - احمد زیی شان هم جاده سازی برای بازگشت تروریسم واوضاع کنونی کرد. واقعیت تلخ ا ین است که ، دربن ، کاربرای به قدرت رساندن کسانی صورت گرفت که عده ی آن ها با ید به جرم تباه کاری وویرانی کابل محاکمه واعدام وعده ی ازآن ها باید به جرم جاسوسی برای پا کستان ودگران محاکمه ورسوا وعده ی دگرشان هم باید کارمندان عادی دولت مقررمی شدند. به سخن دیگر، درمجموع ، کسا نی به قدرت درشرایطی پسا طالبانی ، چوکی نشین ساخته شدند که دوکارزیررا بد رستی کرد ند: نخست ، غارت کمک های جا معه ی جها نی برای بازسا زیی افغانستان همچنان غارت منابع روی زمینی وزیرزمینی کشورما را بی حساب انجام داد ند. دوم ، ازنهایت نا پا کی ونا توانی ، جاده سازی کرد ند برای بازگشت طالبان که تباه کاری وویران گری شان را ازقندز تا فاریاب ، وازهلمند تا ننگرهارمردم تماشا واشک می ریزند.
درا ین بازی نام نهاد با صطلاح جنگ علیه تروریسم که دستاورد ما لی آن را تنها 500 نفر برداشتند ومردم افغانستان را درفقر وتروریسم فروبردند، برای من دستاورد غرب بویژه نا تو با همه بوق وکرنا مهم است که ادعاهای طالبان وپا کستان وذ لتی که نصیب کرزی، احمد زی وعبد الله شده است .ذ لتی که داو ودشنام مردم به آد رس نامبرده ها نماد آن می باشد!!! دررابطه به دستاورد غرب بویژه امریکا ونا تودرافغانستان، می خواهم بگویم که واقعن نیروی زیاد ، تلفات زیاد دستاورد کم وبازگشت تروریسم قوی ترازپیش ازیازدهم سیپتامبر 2001 ، ما یه ی شرمساری می باشد .ازا ین نگاه که ، پیش ازیازدهم سیپتامبر2001 ، تروریسم منحصر به افغانستان آن هم زیراثرارتش پاکستان بود ؛ و اکنون ازلیبی تا افغانستان را فراگرفته است ؛ واقعن ، مایه ی نگرا نی وشرمساری می باشد. البته ، بیشتربرای سیاست کاران افغا نی که زیرا ثرنا تو عزم دولت سازی وبراندازی تروریسم را درافغانستان کرده بود ند و شکست خورد ند.
دراین باره که جنگ علیه تروریسم شکست خورده وتا وان آن را مردم ستمزده ی افغانستان می پردازند ، شک وتردیدی نیست. پس ، لازم است که کمی به هزینه ی سرمایه های کلان ودستاوردهای ناچیزاشاره کرده نویشته را به پایان برسانم. اخیرن ، سیگار / کمیته ی بررسی کمک های امریکا برای افغانستان که توسط کنگره تشکیل شده است تا بررسی نماید که کمک های چگونه هزینه شده اند ودستا وردها چه می باشند، اذعان کرده است که امریکا در14 سال گذ شته مبلغ 110 میلیارد دا لربرای با زسازی افغانستان هزینه کرده است.ازمقدارکمک های دیگرکشورهای غربی وکمیت مشخص آن معلوما تی دردست نیست. البته که ، روشن است آن کمک هاهم به سرنویشت کمک های امریکا گرفتار شده اند. بهرحال، چون سخن ازدستاوردها درمیان است، به چند نمونه اشاره می کنم تا مردم توجه نما یند که پول ها چگونه هزینه شده اند وآن ها ازآن چه بد ست آورده اند؟
دراین راستا، همه ی مردم افغانستان می دانند که پیش ازدوستی افغانستان با اتحاد شوروی ؛ نه سرک های پخته داشتیم، نه سیلو/ نان پزی وذخیره ی آرد وگندم داشتیم نه میکرویان ها ونه هم تونل سالنگ را.ازا ین که ، دوستا نم پیشنهاد برای کوتاه نویسی کرده اند، با احترام به خواست آن ها ،چند نمونه ازویران مانده ها را پیش کش مردم می کنم تا تخمین کنند که چه مقدار پول به افغانستان آورده شد وچه کارهای کرده شد؟ روشن است که: تونل سالنگ، سیلوی مرکز، میکرویان ها، وسرک های پخته ی کابل ، مهمترین دستاورد دوستی افغانستان با اتحاد شوروی می باشد که با وجود 110 میلیارد دالرکمک های امریکا ویران واسف بارمانده اند. درواقع ، ویران ماندن دستاورد های یاد شده باعث شده است تا مردم افغانستان حتا جهادی های ستیزنده علیه شوروی افسوس کنند که می خواستند وچه شد؟ درحالیکه ، ویرانه ماندن سه میراث عمده ی دوستی- افغانستان - شوروی، وبازگشت فربه ترتروریسم، حسن نیت امریکا را نزد افغان ها زیرسوال برده است؛ برخلاف ، ویران ما ندن کاخ دارالامان با وجود آن همه کمک ها لکه ی ننگ برجبین سیاست کاران پسا طالبانی افغانستان می باشد.

0 comments:

Post a Comment