به مناسبت روزجهانی معلم وبی چاره گی معلمان افغانستان
ابراهیم ورسجی
13-7-1394
روز13 ماه میزان ، به حیث روزجها نی معلم اعلام شده است. ازاین رو، لازم دانستم سخن های چندی درباره ی این روزسرنوشت سازوبی چاره گی معلمان افغا نستان بگویم. واقعیت این است که ، افغا نستان ؛ همان گونه که "بهشت تمساح ها" شده است ، "دوزخ زنان وفرهنگیان" بویژه "معلمان" هم شده است! پس، بهتراست که ، هم درباره ی ارزشمندی روزمعلم، هم درباره ی دوزخ زنان- فرهنگیان بویژه "معلمان" شدن افغا نستان سخن بگویم.روشن است که، درافغا نستان ، فرهنگیان وزنان بیشترازد یگربخش های مردم ، زیان د یده اند ؛ وعلت این زیان د یدن هم سلطه ی جنگ وجنگ سالاری جمع ایدئولوژی های درخد مت قدرت - تریاک - با صطلاح تکنوکرات - نهاد های غیردولتی سالاری می باشد. درحالیکه ، در15 سال گذشته سخن ها وشعارهای بسیاری درباره ی حقوق بشربویژه حقوق زنان، توسعه ی معارف وبهبود وضع زند گی معلمان و...گفته شد،اما گام های موثروعملی درزمینه برداشته نشده است.
وقتی که ، ازگام های موثربردا شته نشدن درباره ی دانش ومعلم سخن می گویم، ایجاب می کند که به علت هاهم بپردازم؛ وعلت هاهم نابکای حکومت ،جاده سازی آن برای تروریسم وفربه شدن نقش ظالمان، دزدان، قاچاقبران، غاصبان زمین های دولتی ومردم مظلوم و...درنهادهای دولتی درمرکزوولایت ها بویژه درپارلمان می باشد.مثلن، اسناد نشان می دهند که درآمد یک وزیر، والی ،اعضای پارلمان ونهاد کاران باصطلاح غیردولتی ، ماها نه بالاترازسه صد هزارافغا نی درحد میا نی اش می باشد.برخلاف، درآمد ماهواریک معلم ویک کارمند دولت ،مبلغ 7 تا 9 هزارافغان ی می باشد. وقتیکه ، درآمد آسمان خراشا نه ی جسم بزرگانی مغزخرد و بالا مقام افغا نستان را با درآمد معلمان ودیگرفرهنگیان ، مقا یسه نمایم ، نتیجه ا ین می شود که معارف حتا باهمان کیفیت چیزی بالاترازصفر وکمیت مریخی اش، ازدورنمای روشن تری حکایت نمی تواند کند.درواقع ، چیزی بالاترازصفربودن کیفیت معارف و کمییت زیاد مواد درسی جمع فقرروبه گسترش معلمان هم باعث تظاهرات واعتراضات آن ها ، بیکاری ، اعتیاد وفرارجوانان به غرب ومردن آن ها درآب های میان جهان اسلام وغرب شده ومی شود.
بهرحال، نگاهی به ریشه ها نشان می دهد که بی حکومتی درافغا نستان یا داشتن حکومت فاسد- درمانده ؛ باعث تفا وت آسمان – زمینی میان زندگی معلمان - فرهنگیان ، ودولتی های درمانده – فاسد شده است.ازآنجا که ، پیشرفت وترقی درافغا نستان وا بسته به معارف / آموزش وپرورش خوب است ؛ پس ، لازم است که دست بکارهای زیرتوسط حکومت افغا نستان زده شود:نخست، ازدرآمد بزرگان کته شکم- کوچک مغزدولتی کاسته شود وبه معاش معلمان – فرهنگیان افزوده شود.دوم، روشن است که این کارموفق نمی شود ؛ مگراینکه ، با یک سیاست کادریی درست ، نا بکارا نی بیکاری معلم ساخته شده برکناروبه بازارکارفیزیکی فرستاده شوند ؛ وبرای معلمان مسلکی وظیفه ی مقدس معلمی سپرده شود.سوم، مفردات درسی امروزین ساخته شود.دراین صورت است که ، هم مشکل معلمان تاحدی حل می شود تادست به تظاهرات نزنند.ازحل مشکل معلمان ازواژه ی " تاحدی " کارگرفتم ، وعلت آن ا ین است که ، اکثریت معلمان خانه ندارند.به ا ین معنا که ، تهیه کردن خانه برای معلمان وبالابردن درآمد شان براساس قیمت مواد مصرفی دربازاراست که مشکل معلمان راحل می کند ، تا خوب وموثرمعلمی نمایند.درغیرا ین صورت، به قول شاعر،"اگراین مکتب است و این ملا / وضع طفلان خراب می بینم"!