دیروز، یک نوار سخنرانی اشرف غنی را در یوتیوب شنیدم که درآن با تأکید می فرمود که دشمن از درون شروع بکارکرده است. از میدان سخنرانی ومیز های نان معلوم می شد که جناب غنی نظامی ها ودیگر مقام های حکومتی را به افطار دعوت کرده وبه آنها سخنرانی می کند. همه میدانند که در مهمانی افطار ، میزبان دشمن تراشی نمیکند واگربکند،این گونه نادرست دشمن تراشی نمی کند. اول ازدشمن تراشی غنی گمان کردم که ستون پنجم را شناخته وعلیه آن موضع میگیرد وشاید در جهت پاکسازی آن ازدستگاه لرزان دولتی عمل نماید. متاسفانه ، منظور غنی ازدشمن درونی همان معترضانی بودند که درواکنش به بمگذاری دهم جوزا بتاریخ دوازدهم جوزا دست به تظاهرات مسالمت آمیززده وخواستار اصلاحات در حکومت وبر کناری وزیر داخله،رئیس امنیت ملی ومشاورامور امنیتی رئیس غنی بخاطر بیکفایتی شان درتامین امنیت شده بودند ؛ وبر خرد خشن وقاتلانه پولیس ها وسربازان با خیمه آنها درشبانگاه 30 ام جوزا نشان داد که طالبان مخالفان ومعترضان صلحجو دشمن درونی می باشند.
ازاین رو ، به آقای غنی میگویم که با دشمن درونی نامیدن معترضان که اعتراض شان را قانون تأیید کرده است، بدون شک ،هم جبهه تراشی علیه خود هم کمک به تروریستان می نماید. بهرحال ، فکرمی کنم که حاج آقا غنی به بیماری فراموشی مبتلاشده است ورنه اینگونه دشمن تراشی بیهوده نمی کرد.درباره بیماری فراموشی غنی آقا ، یک نمونه بیادش میدهم که سخنرانی بسیار ساده آن وطن دار کندزی ومظلوم درارگ درحضور غنی بزبان خود غنی بود. واقعا،وقتیکه سخنرانی ساده ورنج آور آن کندزی درد کشیده را شنیدم ، فهمیدم که غنی یا بی احساس است ویا فراموش کار.ازاین رو، نمی تواند سخنان درد آلود درد دیده هارا بذهن داشته باشد. بهر صورت ،اکنون که غنی طالبان را مخالفان وآن ها را دعوت به مذاکره میکند ومظاهره کننده گان صلح جو را دشمن درونی می داند،به فعا لان خیزش برای تغییر وهمه آگا هان افغانستان به صراحت می گویم که توجه نمایند که رهبری نظام لرزان دردست یک مرد بی حوصله ، عصبانی ،ناتوان از شناخت دوست ودشمن قرار گرفته است.مردی که جزکارهای خطااز جمله دشمن تراشی بیهوده وکمک به تروریسم وآشوب کاردیگر کرده نمی تواند. بنابرآن ، اگر جلو این مرد عصبانی وغافل در سیاست گرفته نشود، اشتباه ها ،دشمن تراشی ها وغرض ورزی های می کند که جززیان های جانکاه به مردم وفایده رساندن به تروریستان نمیتواند باشد.
2 comments:
سلام، همنوع عزیز، به نظرم حالا حالا ها باید در افغانستان شاهد خونریزی و خودخواهی سیاستمداران و البته ملّتی عقب مانده ذهنی باشید.هنوز در کشور شما جمهوری از نوع اسلامیست و ریش و بی ریش از اهمیت خاصی برخوردارند من به شما تسلیت عرض می کنم امّا راه نجات کشور شما نزدیک شدن به ایالات متّحده و اصلاح قانون اساسی و مستقر ساختن آریستوکراسی در کشورتان است نه دموکراسی
سری به وبلاگ من هم بزنید خیلی خوشحال میشم
www.didebaniran.blogspot.com
Post a Comment