تازما نیکه زن های مسلمان ، گرفتار حجاب وبرقع اجباری با شند ، جا معه های مسلمان نمی توا نند پیشرفت کنند

این تبصره را درباره ی مقا له ی زیر عنوان " متفکران عرب وما جرای حجاب " نوشته ی مهدی دلیر، نشر شده در سا یت " دین " ارا یه کرده بودم. ازاینکه در برگه فسبوک / رخنا مه ام پخش شده است، بهتردا نستم که در سا یت " اند یشه " هم پخش ومورد استفاده ی دوستان وفرهنگیان قراربگیرد.درباره نقد حجاب اسلامی، یا حجاب موسوم شده بنام اسلامی ، توسط نو اند یشان عرب ، با تا یید نظر آن ها ، شا یان یاد آوری می دا نم که ،حکومت ها وعلما ومولوی ها وملا ها وقا ضی ها و... درکشورهای مسلمان ، کدام اصلی قرآ نی را درزند گی های سیا سی -اجتما عی- فرهنگی- اقتصادی مسلمان ها رعا یت کرده اند که این قدر به حجاب تحمیلی- اجباری برزن های مسلمان تمرکز واصرار دارند!؟ بطورنمونه ، قرآن مستقیم درامور اجتما عی وسیا سی واداری واقتصادی مسلمان ها ، به شورا وعدل وتقوی تا کید می کند. بد بختا نه ، حکومت ها وقا ضی ها ومفتی ها وعلمای رسمی آن ها وملا های زیر دست شان ، متضاد با آن ها عمل کرده ومی کنند وتنها برای عوام فریبی برحجاب اجباری به خصوص برقع / پوشش همه بدن زن ها بنام اسلام ، پا فشاری می کنند! این رفتار متنا قض حکومت ها وعلمای رسمی وغیررسمی آن ها دررا بطه به زن ها ومسئو لیت نا پذ یری های د ینی خود آن ها ، وادارم کرد تا این آیه های قرآن: اتا مرون الناس بی البر وتنسون انفسکم / مردم را به نیکی امر وخود آن را فراموش می کنید ؛ وافا تومنون بی بعض الکتاب وتاکفرون بی بعض / به بعضی کتاب ، یا قرآن ایمان وبه بعضی آن کفرمی ورزید را آورده ، دغل کاری های زورمندان سیا سی - مذ هبی یا سیا سی -مذهبی نما را برملا کنم. ازسوی د یگر،اسلام آن قدرکه به عفت زن ها تا کید کرده به حجاب / پوشش موی سرآن ها تا کید نکرده است. عفت هم که در جا معه ی مسلمان تنها زن ها را در بر نمی گیرد ، بلکه مرد ها را هم در بر می گیرد. برقع هم که بسیاری مولوی ها وملا ها برآن تا کید می کنند وطا لبان جا هل وتروریست در امارت جهلی وحشی خود برآن اصرار دارند ، ریشه هندی-یا پیشا استعماری آن دارد نه ریشه ی افغا نی. زیرا که ، در قبا یل افغان یا منا طق دو سوی مرز د یورند / افغان های قبا یلی افغان-پا کستان / زاد گاه طا لبان هم برقع وجود ندا شت وندارد. درآن سوی جهان یا غرب / اروپا وامریکا وکا نادا که ، جا معه ها پیشرفت کرده اند ، عا مل عمده ی آن برا بری زن ها ومرد ها سهم با همی آن ها درامورسیا سی -اجتما عی- اقتصادی- فرهنگی- قا نو نی- حقوقی ،می با شد. خلاف آن ، عا مل عمده ی عقب ما ند گی مسلمان ها زندان خا نه سا ختن زن ها ومصروف بچه زایدن کردن آن ها می با شد. بنا برآن ، مسئو لیت نو اند یشان د ینی وسکولار/ این جها نی اند یش ، می دا نم که برای آزاد کردن زن ها ازچنگال جهل وتوحش حکومت های ستمگروعا لمان کا سه لیس آن ها وملا های جا هل وطا لبان جا هل ترین وتروریست وقا تل وحجاب وبرقع اجباری آن ها ،مبارزه کنند. با این مبارزه ی تاریخی- سرنوشت ساز، هم زن ها آزاد می شوند هم مسلمان ها وارد جهان مدرن / نو / پیشرفته می شوند. درغیرآن ،کشورهای مسلمان درچنگال استبداد مذهبی - نظا می وتروریسم ملای- طا لبا نی ، با قی می ما نند!