تلاش های غرب وحکومت دست نشانده اش درجهت بهبود موقعیت زنان، دستاورد ناچیزدارد

ابراهیم ورسجی
بیستم جوزای 1398
این تحلیل ؛ درپیوند به گزارشی زیرعنوان:" اصول اساسی جنبش زنان درافغانستان پس ازطالبان" ، گزارشگرابراهیم داریوش ، نشرشده درسایت آسو بتاریخ 18 جوزای1398 ارایه شده است. ازاین که درصفحه فسبوک / رخنامه ام پخش شده است، بهترداستم که درسایت اند یشه هم پخش شود، تادوستان ازآن مستفید شوند. حقیقت تلخ این است که ، همان قدرت های خارجی که طالبان را سا ختند واززن ستیزیی آن ها سال ها حمایت کرد ند واکنون هم حمایت می کنند،با ساختن حکومت مسخره کرزی ودرادامه آن حکومت مسخره ترغنی وعبدالله،بازیی نمایشی درمیان حلقه کوچک زنان شهرنشین به خصوص درکا بل راه اندازی کرد ند تا نمایش دهند که مدافع حقوق آن ها می باشند. دراین راستا،معلوم است که کمیسیون مسخره حقوق بشررا به ریاست یک زن ان جی اوکارساختند ویک زن را وزیر با وزارت پوشالی امورزنان ساختند.106 حزب سیاسی و4020 انجمن جامعه مد نی را هم ساختند وبرخی زن ها را اعضای آن ها هم نمود ند. معلووم است که،درنتیجه حکومت داریی فاسد وغارت گردست ساخت شان، 6 میلیون کودکان خیا با نی را به مردم افغانستان تحویل داد ند که ما دران آن ها زن های شهری،حاشیه ای شهرها وروستا ها می باشند. ممکن است که امریکا واروپا وسازمان ملل وفرهنگیان نما یان دراصل بی سواد ونان خورحکومت پوشالی غنی- عبدالله ووزارت امورزنان وکمیسیون حقوق بشرشان ادعا کنند که دربخش زنان دستاورد دارند! من که ازنگاه مذهبی، قبا یلی وفرهنگی ، جامعه کوچک شهری وجامعه بزرگ روستا یی افغانستان را می شناسم ؛ دستاورد غرب وحکومت دست نشانده اش برای زنان را چیزی جزحضورچند زن درحکومت مسخره وپارلمان مسخره تروافزایش خشونت هاعلیه زنان درشهرها حتا درکابل ومرکزهای ولایت ها بویژه روستا ها برآورد کرده نمی توانم. اکنون که حکومت پوشالی دست ساخت ناتو شکست خورده است و تروریستان مردکشی وزن ستیزی را دردرازنا وفراخنای کشورگسترش داده اند وخلیلزاد نما ینده ای امریکا دردوحه ومسکو بنام گفت وگو با طالبان پرسه می زند وچند روزبعد دربن هم به پرسه زدن با آن ها می پردازد،رسانه ای شدن مسئله زن ها وبایسکل دوانی چندزن درکابل بیانگراین است که دستاورد ناچیزمدعی های مدافع حقوق زن ها درافغانستان با تهد ید مواجه می باشد. درحالیکه کمک های غرب وحکومت دست نشانده اش درکا بل را نمایشی وابزاری می دانم ، براین اصل نیزتاکید می ورزم که زنان ومردان آگاه افغانستان باید درجهت ایجاد حکومت داریی خوب مبارزه کنند. به این خاطرکه، تنها حکومت داریی خوب ومردمی وروشن نگرمی تواند فرهنگ سنتی- قبا یلی وزن ستیز را تضعیف وکمک به بهبود موقعیت زنان نما ید. درغیرآن، با ساختن انجمن های شهری اززنان وترسیم عکس های آن ها وبیانیه بازی ها دررسانه های درونی وبیرونی بهبودی درموقعیت زنان افغانستان آمده نمی تواند.همچنان، شکست جنگ امریکا علیه تروریسم بخاطرنابکاریی حکومت دست نشانده اش درکابل وتلاش های سازشگرانه ای خلیلزاد با طالبان که به احتمال قوی منجر به شمولیت آن ها درساختارحکومت بعدی خواهد شد،دستاورد ناچیزبرای زنان را هم ضرب صفرخواهد ساخت!