گفت وگوهای یک فاشیست افغان با تروریستان افغان دردوحه ،شکست خورد

ابراهیم ورسجی
بیست وچهارم ماه حوت 1397
ازروز25 فوریه ، تا روز13 مارس / 22 ماه حوت، 16 روز ، گفت وگو های نام نهاد صلح میان خلیلزاد ، یک فاشیست افغان ونما ینده امریکا ونما ینده های طالبان ، یا تروریستان افغان ودراصل نما یند گان پاکستان دردوحه ادامه دا شت. درپسین روز گفت وگو ها ، دوطرف ازپیشرفت درآن سخن گفتند اما روشن نسا ختند که چه پیشرفتی صورت گرفته است؟ همین که ازپیشرفت صورت گرفته درگفت وگو ها یادی نمی شود ، نشانگرشکست آن می باشد. درزمینه ،دراخبارساعت دهم روزچهاردهم مارس درتلویزیون الجزیره ، دیدم وشنیدم که ، جیمزبی ، خبرنگاروتحلیلگرانگلیسی آن چنین ابرازنظرکرد:" دوطرف ازپیشرفت سخن می گویند ومشخص نمی کنند که چه پیشرفتی میسرشده است؟ همچنان، آقای جیمزبی درباره ملا برا در، رئیس هیات طالبان که تازه اززندان پاکستان رها و به دوحه فرستاده شده است،گفت که را بطه پاکستان با امریکا بسیارتیره شده است. ازاین رو، بارها کردن ملا برادرونما ینده طالبان ساختن او درگفت وگو های دوحه ، می خواهد درمناسبات خود با امریکا بهبود بیاورد. افزون برآن ، یاد آور شد که ، حکومت افغانستان درباره گفت وگو ها درظاهرابرازخوش بینی کرده است ؛ اما برخی افراد آن بسیارنگران می باشند" یعنی گفت وگوهای دوحه را بطه به ترمیم مناسبات پاکستان وامریکا دارد نه اعاده صلح درافغانستان. معلوم است که، چنان صلحی به نفع طالبان وبا دارآن ها می باشد نه به نفع حکومت کا بل. بهرحال، ازپیش معلوم بود که ، گفت وگو ها وموضوع های مورد بحث درآن ها وطرف های گفت وگو ها را بطه به صلح درافغانستان ندارند. ازاین رو ،بهتراست که ، برای توضیحات بیشتر، خد مت خوانند گان عرض نما یم که دو مقا له قبلا دراین زمینه ارا یه کرده ام که هم درصفحه فسبوکم هم درسا یت های:" اند یشه " و" انسان گرایی" دردسترس می باشند. اگربیاد خوانند گان وبلاک های " اند یشه" و" انسان گرایی" ودوستان فسبوکی ام باشد ، درنوشته های قبلی ، مسا یل زیررا مهمترین موضوعات گفت وگوهای دوحه رد یف بندی کرده بودم:
نخست، تعیین زمان عقب نشینی نیروهای امریکا یی ازافغانستان ؛
دوم، عدم استفاده گروه های تروریستی ازخاک افغانستان علیه امریکا ودیگرکشور ها؛
سوم ، اعلام آ تش بس؛
چهارم، شروع گفت ها میان طرف های دا خلی.
ازبازگشت روزقبل خلیلزاد به امریکا واظهارات او مبنی براین که درباره دو اصل اول تفاهم شده به مقام های امریکا یی گزارش وگفت وگو ها درباره دواصل دومی دردوحه ازسرگرفته می شود ، آشکارشد که درهمان دواصل نخست هم تفاهم صورت نگرفته است. جالب این است که ، همزمان با بازگشت خلیلزاد به واشنگتن ، یک مقام پنتاگن / وزارت دفاع امریکا صریحا اعلام کرد که تصمیمی درباره عقب نشینی سربازان امریکا یی ازافغانستان روی دست نیست. ازاین رو، به حیث یک تحلیل گرسیاسی سیاست خوانده ،گفت وگوهای دوحه را شکست خورده اعلام می کنم. بعد ازاعلام شکست گفت وگو های شا نزده روزه دردوحه ، بهترمی دانم که درباره علت های آن ابرازنظرکنم.
درباره ای علت های شکست گفت وگو های دوحه ، بهتراست که آن ها را به عامل های داخلی وخارجی جمع بندی ودرباره شان ابرازنظرنما یم. تا جای که فهم سیاسی بنده اجازه می دهد ،ما نع ها درسرراه گفت وگو های کنونی وبعدی دردوحه ، یا جای دیگری ، قرارزیرقا بل جمع بندی می باشند:
نخست، عامل های خارجی ؛
دوم ، عا مل های داخلی.
دررا بطه به عا مل های خارجی ،روشن است که تضاد منافع امریکا وپاکستان دررا بطه به سلطه برموقعیت استرا تژیک افغانستان وبد بینی دیگرکشورهای جهان و منطقه نسبت به کارنامه های دیروزین وامروزین وفردای آن ها دراین کشورتروریسم زده وویران شده جای می گیرند. دررابطه به عامل های داخلی ،به صراحت می گویم که عدم حضورمردم حتا حکومت امریکا یی کابل درگفت وگو های دوحه ، برجسته می باشد. موضع طالبان هم روشن است وآن اینکه ، آن ها با حکومت افغانستان بخاطردست نشانده امریکا بود نش گفت وگو نمی کنند وبا با دارش ، یا امریکا گفت وگو می کنند. ازاینکه مردم ودیگرنیروهای درگیر درسیاست جاریی افغانستان ، طالبان را نوکرپاکستان وبی اختیارمی دانند وهمچنان با دارطالبان را دشمن درجه اول کشورخود هم می دانند. درزمینه، طالبان ودراصل تروریستان ،خم به ابرونمی آورند. مثلا، طالبان درگفت وگوهای دوحه ، بیشتراصرار بر عقب نشینی نیروهای امریکا یی ازافغانستان دارند وازبحث درباره مسا یل اصلی حتا گفت وگو با حکومت کا بل خود داری می کنند.
بنا برآن ، می خواهم دررا بطه به دومسئله ، با طالبان نما یان تروریست وجا هل سخن بگویم : نخست،یاد تان هست که زیرفرما ندهی نصیرالله با بر ، وزیردا خله پاکستان ، علیه دولت اسلامی جهادی ها جنگ وتباه کاری کرد ید! همچنان ، یاد تان هست که نصیرالله با بر،فرمانده شما ، موزیم وآرشیف ملی افغانستان راغارت کرد ویک خانم امریکا یی کارشناس درامورآثارتاریخی آن خانه ای اورا به حیث موزیم غارت شده افغانستان رسا نه ای کرد. ازاین رو، ازاصرارتان بر عقب نشینی سربا زان امریکا یی معلوم می شود که می خواهید سربا زان پاکستانی را درپوشش منافقانه ای ملا ها وطالبان ، جا نشین آن ها نما ئید! البته که ، همین اکنون ، درهربخشی ازمناطق بیرون شهری افغانستان که حضورتروریستی دارید، یک افسرپشتو زبان آی اِس آی باریش مصنوعی فرمانده تا می باشد. مثلا، ازبخش پشتون نشین وردک،یک دوستم گفت که درمنطقه ای ما ، طالبان را افسران پاکستانی روزریشو وشب ریش تراشیده اداره می کنند! دوم ، شما تروریستان ونوکران پاکستان، با ید بدانید که مردم نه حضورسربازان امریکا یی، نه شما و نه سربا زان ریشوومنا فق پاکستانی را درخاک خود می خواهند. البته که ، مردم افغانستان حضورسربازان امریکا یی را درخاک شان بر حضورسربازان منافق پاکستانی ترجیح می دهند! این ترجیح هم نتیجه تروریسم وتباه کاری شما وبا دا ران پاکستانی تان درسرزمین آن ها ونیا کان شان می باشد. وقتیکه ازسرزمین نیا کان سخن می گویم ، بدا نید که اکثریت مطلق شما طالبان بی خبر ازدین ازمنطقه های قبا یلی پاکستان می باشید وازتذ کره های پاکستانی تان هم همه آگا هان اصلا خرا سا نی آگا هی دارند وافغان های دریشی پوش همزبان شما درحکومت مسخره ای کا بل هم می دانند وانکارمی کنند وانکارشان هم به پشتون ها هم به غیرپشتون ها ضربه زده است.
ازاین رو، اگرشما طالبان تروریست واکثرا ناتوان ازقرائت قرآن وقا تل مردم افغانستان، خوا هان صلح می باشید، به نفع تان می دانم که کارهای زیررا بد ر ستی انجام دهید:نخست ، خود را ازچنگا ل نظا می های منا فق وتباه کارپاکستانی ودشمن اسلام وافغانستان رها کنید؛ دوم، خود را از دسته های تروریستی - زیرزمینی - تباه کاربیرون وبه یک حزب سیا سی مبد ل ومبارزه ای مد نی وقانونی را آغازنما ئید؛ سوم، بدا نند که آبرو وعزتی برای اسلامیت وافغانیت باقی نگذا شته اید ؛ چهارم، ازبرخورد منا فقانه ای ارتش پاکستان با جهادی ها وویران کردن کا بل درس عبرت بگیرید؛ پنجم ، بیاد تان بدهم که درماه سیتامبر2001 درپشاوربودم که ،ژنرال خا لد رئیس آی اِس آی ازامریکا برگشت واین خبررا رسا نه های پاکستانی نشر کرد ند که آرمی تاج معاون وزارت خارجه امریکا به اودرواشنگتن گفته بود که اگرازحما یت تروریستان دست برندارید، با بمبارد مان های هوایی به عصر سنگ سوق تان می دهیم. بنا برآن ، درتلویزیون پاکستان دیدم که مشرف اعزام کننده طالبان ازکویته به قند هار وحا می شان درکا بل ، گفت که بخاطرامنیت دستگاه اتومی مان ،ازکمک به تروریستان موجود درکا بل ( طالبان والقاعده ) دست برداشتیم وامریکای دالردهنده طالبان هم آن ها را بدون خون کردن بینی شان روا نه ای کویته وپشاورکرد.
طوریکه دیده شد، مشرف برای حفاظت سلاح اتومی پاکستان ، ازکمک به اداره ای وحشی ای طالبان دست برداشته کمک به فروپاشی آن کرد. بنا برآن، اگرترامپ تهد ید آنچنا نی را متوجه دستگاه اتومی پاکستان کند، بدون شک، آی اِس آی ، شما طالبان نما ها را نه تحویل امریکا بلکه تحو یل غنی ، نوکرآن خوا هد داد! این را هم بیاد دارم که سناتورجان کری ، رئیس روابط خارجی سنای امریکا ، در سال 2011 ، درراولپندی ، با پرویزکیانی ، فرمانده ارتش پاکستان گفت وگو داشت ودروقت مرخصی مهمان ، میزبان به او گفت که اگراطمنان بدهید که مزاحم دستگاه اتومی ما نمی شوید ، نمی گذارم که یک طالب ازپاکستان وارد افغانستان شود. معنای سخن کیا نی این است که تروریسم طالبان، ابزار او برای نگهداریی بم اتومی پاکستان می باشد نه گروهیکه درافغانستان صلح بیاورد وتوحش خود را بنام شریعت به مردم به خصوص زنان ما نند گذ شته تحمیل کند. ازاین رو، به نفع طالبان می دانم که به پیشنهاد های پنج گا نه ای با لاعمل کرده خود را بیشترازین منفوردرگاه خدا ومسلمان های افغانستان نه کنند.