نا مه سرکشا ده به کا ند ید های انتخا با ت ریا ست جمهوری افغانستان

آزموده را ، آزمودن خطا ست
سخن نغزفارسی
ابراهیم ورسجی
سی ویکم ماه سنبله 1398
ازاین نگاه که چند روز به برگزاری انتخا بات ریا ست جمهوری افغانستان ما نده وکا ند ید ها مصروف مبارزه انتخا با تی برای گرفتن رای های مردم درجهت رسیدن به ارگ می با شند ،می خوا هم با نوشتن وپخش این نا مه سرکشا ده نظرات خود را به آن ها ومردم برسا نم. نا گفته نما ند که ، به کا ند ید ها درانتخا بات های گذ شته هم نامه های سرکشاده نوشته بودم. البته ، نه به این خاطرکه با ورمند به فرایند دموکراتیک نما وشیوه های انتخا با تی را یج ورقیبان دربا زیی سیاسی- رقا بتی بودم و می باشم. آری ، ازاین که ، ازفرایند دموکراتیک اصیل دفاع می کنم وخواهان تحقق بی چون وچرای آن درانتخا بات پیش رو درافغانستان می باشم ، به خود حق می دهم تا با نوشتن این نامه ، کا ند ید ها را متوجه اهمیت فرایند دموکراتیک وتحقق آن درپیاده کردن دموکراسی وانتخا بات شفاف برای احترام به خواست وآرای مردم نما یم. مردمی که هم ازحکومت های فاسد ازکرزی تا غنی- عبدالله وناتوانی آن ها در عرضه خد مات وبراندازیی تروریسم وتامین امنیت ما لی وجا نی خود هم ازترورهای پُر تلفات تروریستان به ستوه آمده اند.
بنا برآن ، به آگا هی کا ند ید ها می رسانم که ، درهمین چند روزیکه برای آن ها با قی ما نده است تا مبارزه انتخا با تی برای کمای کردن رای های مردم کنند ، به نفع شان می دانم که به مسا یل زیرتوجه جدی کنند:نخست،همه ای آن ها درفساد وغارتگری های حکومت های فاسد کرزی وغنی - عبدالله ، بد رجه های کم وزیاد سهیم می باشند. حکومت های فاسد وغارت گری که نه تنها مردم افغانستان حتا امریکا ، یا بزرگترین حامی مالی ونظامی خود را نا امید ساخته اند. دوم، ازاینکه درچنان حکومت های سهم داربود ند ومی باشند ، بهتراست که ازمردم عذ رخواهی کنند تا سزاوار گرفتن رای های آن ها شوند. سوم، بدا نند که تروریسم را تنها با حکومت داریی خوب ودموکراتیک می توان ریشه کن کرد نه با کمک های مالی ونظامی امریکا و ناتو. درعمل هم دیده شد که ، امریکا وناتو دربراندازیی تروریسم شکست خورد ند که نماد آن گفت وگو های بی نتیجه در دوحه می باشد. گفت وگوهای که رئیس جمهورترامپ هم به بهوده بودن آن ها پی برد ومتو قف شان کرد.
درحا لیکه ، می دانم که مردم افغانستان به ویژه زنان از پشت معرکه انداخته شدن گفت وگو های به اصطلاح صلح امریکا با تروریستان پاکستانی خرسند شده اند ؛ اما این نه پا یان ماجرا بلکه آغازآن می باشد. آغازماجرا به این خا طر که ،هردو طرف گفت وکو ها خارجی ها بود ند نه مردم. شا ید عده طالبان را داخلی بدا نند ،اما دلیل های زیادی برای خارجی- پاکستانی بودن آن ها وجود دارد. مثلا،ازنگاه قرآن، قا تل یک انسان بی گناه باید اعدام شود ودرقیامت هم روانه ای دوزخ برای همیش می شود. ازاین نگاه که ، طالبان نه یک انسان بی گناه بلکه ده ها هزار انسان بی گناه را شهید وزخمی کرده اند ،هم خارجی هم دشمن اسلام می باشند. یعنی مسلمان کشی های بی شمار بسنده می کند که هم خارجی هم بی د ین هم وحشی- تروریست با شند که هستند.
بهر حال ،اختیارطا لب کرزی وغنی وتیم های فاسد شان می باشد که طالبان را درافغانیت واسلامیت خود شریک دانسته مردم را رنج وشکنجه دهند؛ به گونه ای که تا کنون دا ده اند! برخلاف آن ها، این مردم می باشند که هم ازحکومت داریی فاسد شان هم از فقدان عزم مبارزه علیه تروریسم درآن ها رنج ها دیده اند ومی بینند. رنج های بیماری زای که درمان عاجل می خوا هد! اینجا ست که ، این پرسش به میان میا ید که کا ند ید ها درباره رنج های مردم چگونه می اند یشند وچه راه بیرون رفت دارند؟ برای پاسخ به پرسش نامبرده ، به صراحت می گویم که انتخا بات ها ورقا بت های انتخا باتی به گونه های که قبلا برگزار شده اند، توان ارایه راهکار یا رسیدن به حکومت داریی خوب وبراندازیی تروریسم را ندارند ودرعمل هم نشان داده اند.
ازاین رو،هم انتخابات نو هم راه کارنو برای ایجاد حکومت دا ریی خوب ومهارتروریسم نیازمبرم مردم وکا ند ید ها می باشد. درغیرآن ، تکرار تجربه های شکست خورده ووقت کش وسرما یه سوزرا با ید انتظارکشید. اینجا ست که ، مسئو لیت های کا ند ید ها دوچند یا سه چند می شود. این هم درزما نی که ، امریکا یا با دارنو استعمارزای ها ازفساد پیشگی حکومت غنی- عبدالله ،درادامه فساد های بی شمارحکومت کرزی به ستوه آمده است و تلاش دارد بهرطریقی که می شود حتا با موافقه بیمارگونه با پاکستان وتروریستان آن ازافغانستان رخت سفربسته مردم ما را در با تلاق پاروهای حکومت های درمانده ودست نشانده خود فرو برده عقب نشینی نما ید. به این معنا که ، کا ند ید ها با ید متوجه دشواری ها ازگونه های بالاوزیر باشند نه اینکه درسرهوای ارگ نشینی کرده سرخود ومردم کلاه های کشاد بگذارند:نخست،فکر کنند که امریکا می رود. پس ،چگونه می توانند حکومت کنند. دوم، نظامی های پاکستانی وتروریستا ن شان فکر می کنند که امریکا می رود وافغانستان را برای آن ها می گذارد ؛ به گونه ای که بعد ازرفتن ارتش سرخ درماه فوریه 1989 ، به آن ها گذاشت وکا بل را ویران کرد ند وتروریسم را گسترش ودالرهای امریکا را هم به جیب زد ند. خوب است که امریکا دیگر نه به حکومت فاسد کا بل دالربخشی می کند ونه به نظا می های تروریست پرورپاکستانی کمک های ما لی وتسلیحا تی مانند گذ شته می نما ید.
ازاین رو ،به صراحت می گویم که افغانستان به انتخابات شفاف نیازدارد نه به تکرارانتخابات قبلی که بحران تولید کرد وباعث شد که جان کری بیا ید وحکومت پو شا لی کنونی را بسازد. حکومتی که تنها دودستاورد دارد: نخست، غارت کمک های امریکا ومنابع مالی درونی . دوم، گسترش تروریسم بزیان مردم افغانستان وبه نفع پاکستان. به این معنا که ،هر کا ند ید ی که برنده شود ، با دو فاجعه با ید مبارزه کند:نخست ،با فساد باقی مانده از حکومت های کرزی -غنی- عبدالله. دوم ،با تروریسم روبه گسترش طالبان ، یا شا خه ای ریشوی ارتش پاکستان. با تا سف ،با ید بگویم که توان مبارزه با فساد یاد شده را درهیچ یک ازکا ند یدی ها نمی بینم. بهر حال ،درپسین بخش نا مه ، با تا کید یاد آور می شوم که کرزی وغنی ودارودسته های متعصب آن ها نفرت های قبیلگی- سمتی- قومی را هم به فساد های یاد آوری شده افزوده ودرواقع دشواری های خلق کرده اند که غلبه برآن ها به سخن نغزفارسی " کارحضرت پیل می باشد"! اینکه کا ند ید ها رقا بت می کنند تا به ارگ رسیده کار حضرت پیل را انجام دهند ؛ برای آن ها آرزوی موفقیت می نما یم. همزمان با آرزوی موفقیت برای آن ها ، ازمردم افغانستان به ویژه آگا هان آن ها می خواهم که آزموده ها را نیاز ما یند که آزموده را ، آزمودن خطا ودرحقیقت ابرخطا می باشد!