پاکستان؛چاه کنی که باکرزی درحالِ افتادن درقعرچاه می باشد!

ابراهیم ورسجی
6-11-1392
دراین روزها،نمی خواستم راجع به پاکستان مطلبی برشته ی تحریردرآورم؛ وعلت آن این است که همه جهان سومی هابویژه ما افغان ها عادت کرده ایم که ازپذیرش مسئولیت شانه خالی کرده دراکثرِشکست وریخت های سیاست مان بیرونی ها راسرزنش نمائیم تابرای کمبودی های خود توجیه فراهم کرده باشیم.دراین زمینه،درمقاله ی "رخداد بد فرجام ششم جدی؛شکست رسواخِزسیاست مداران افغانستان"،بیشترازاتحاد شوروی،سیاست کاران افغان راسرزنش کرده بودم.البته به این خاطرکه، این هابودند که مسئولیت های ملی خود راانجام داده نتوانستند؛ تااینکه، مسکوبرای دفاع ازمنافع خود دست به تهاجم زده هم خود رانابود وهم افغانستان را دچارمصیبت ووبلایای کرد که تاکنون ارآن رهائی نیافته است.ازاین رو،عین دیدگاهی که دررابطه به شوروی کاربرد دارد؛می تواند دررابطه به پاکستان هم بکارگرفته شود؛تنها بااین فرق که،شوروی هم تهاجم به افغانستان کرد وهم سرمایه گذاری کرد.ازبدِ رخدادها،پاکستان می خواهد تهاجم نماید؛درحالیکه،خودش توان اداره ی سیاست واقتصاد خود راندارد.چه ماند به این که، درافغانستان سرمایه گذاری نماید.
بهرصورت،درکنارارج گذاشتن به این اصل که درمسایل مربوط به سرنوشت ملی باید بجای نقد دیگران به نقد خودی هارفت،اماگه گاهی فضولی های دیگران بویژه پاکستان درافغانستان سبب می شود که برابربا خودی های نابکار،به سرزنش آن بپردازیم.به این خاطرکه،درسیاست بویژه سیاست جهانی،پیشرفت های علمی واقتصاد سخن نخست رامی زنند. دوپدیده ی که افغانستان که بخاطرحکومت های قبیله سالارش ممکن نیست به آن نایل شود؛اماپاکستان درآن تنهامانند کوریای شمالی شاخ اتومی پیداکرده ودربخش اقتصاد بگونه ی ناامید کننده ی شکست خورده است.ازاین رو،لازم است که شکست خورده ها باهم کناربیایند تا دربرابرپیروزها ازخود دفاع کرده بتوانند.کاری که پاکستان درشش ونیم دهه تاریخ نوکرمنشانه ی خود؛خلاف آن عمل کرده ودرچهاردهه ی گذشته، هم خود وهم افغانستان رابیش ازاندازه زیانمند ساخته است.
دراین راستا،برای روشنی اندازیی هرچه بیشتربه موضوع،سه پرسمان زیرباعث نوشتن این مقاله شده است:نخست،اوج گرفتن تروریسم درپاکستان.دوم،ویرانگری های لفاظانه وناآگاهانه ی کرزی دردوماه پسین.سوم،نشرمقاله ی از"بی پین شاه"نویسنده ی امریکای درسایت"ایشیاتایمز"زیرعنوان"کرزی امریکا رادرتینترهوک نگهمیدارد".درآن مقاله آمده است که، کرزی به حیث اخیرین چاره"، برای یک جنگ نیابتی میان طالبان به حمایت پاکستان واتحاد شمالِ زیراثرتاجیکان به حمایتِ ایران،روسیه وهند،راه راهموارمی نماید.(1) درآن مقاله، درباره ی پرسمان های بسیاری ازجمله:مناسبات افغانستان وامریکا،امریکا وپاکستان،افغانستان وپاکستان،افغانستان وایران وهندوروسیه وکشورهای های آسیای مرکزی بحث صورت گرفته است.ازاینکه، دراخیرمقاله ی یادشده تبصره ی سه فقره ی خود راکرده ام،ازبحث درموضوعات پیش کش شده درآن خود داری کرده تنها درکناردیگرپرسمان ها،درباره ی اخیرین چاره یا دسیسه گریی کرزی، یعنی جاده سازی برای آغازجنگ نیابتی میان طالبان واتحاد شمال،نوشته رادنبال می نمایم.
ازاین لحاظ که، پاکستان هم مرکزتروریسم می باشد وهم خودش این روزها بیش ازپیش بامخلوق بزرگ جیسه ی دست پرورده ی خود، یعنی تروریسم طالبانی ودیگردسته های چتل تروریستی دست وپنجه نرم می نماید،بحث را از اوضاع تروریسم زده ی پاکستان می آغازم. واقعیت این است که، بحث ازپاکستان؛ بدون بحث درباره ی جنگ های بی هدفانه ی ارتش این کشور باهند برای هیچ وبارکردن زیان های مادی وفرهنگی ای فراوان برای مسلمان های هند وپاکستان؛ ودر40سال پسین،برمسلمان های افغانستان،بی فایده می باشد.ازاین که هندِ بریتانیا، درارتش مستعمراتی-هندیی خود ازقوم های خاصی ازجمله:جات ها،مرهت ها،سیک ها،پنجابی ها وپشتون هابهره برداری می کرد،پس ازتجزیه ی هند وبرآمدن پاکستان بویژه پس ازدرگذشت محمدعلی جناح،رهبرنهضت آزادی خواهی پاکستان درسال1948وترورلیاقت علی خان،نخست وزیروسیاست مدارمحترم پس ازجناح، درسال1951،،این کشوربه بحران رهبری دچارشده گرفتارسلطه ی جنایت کارانه ی نظامی های بازمانده ازارتش هند بریتانیا،شد.درسیاست جهانی هم،ازاین که،امریکا دردوره ی جنگ سرد، به نوکران خوش خدمت نیازداشت واین خوش خدمتی رانظامی هاخوب ترانجام داده می توانستند ومی توانند،کمک های مالی ونظامی امریکا،کمرنظامی های پاکستانی رابست تابه سلطه وحکومت ضد ملی خود دراین کشور ادامه بدهند.
دراین جهت، دشواریی نظامی های پاکستانی این است که فکرکردند ومی کنند که قدرت های بزرگ همان گونه که درجهت توسعه ی اقتصادی به کشورهای وابسته به خود کمک می نمایند؛درتامین بلند پروازی های ملی- سرزمینی ای آن هاهم همکارمی شوند.ازاین رو،نظامی های پاکستانی چشم توقع به سوی امریکا دوختند که دربدست آوردن کشمیرازهند کمک شان نماید؛ ودراین راستا،سه جنگ باهند کردند که همه برای پاکستان فاجعه بارتمام شد.جالب این است که پاکستان پیش از1971که بنگله دیش کنونی هم بخشی ازآن به شمارمی آمد،بیشترازدشمنی باهند درداخل خود دشواری وبحران های قومی- مذهبی داشت که یکی ازآن ها بنگله دیش وجدائی جغرافیای آن ازپاکستان غربی،یاکنونی ونزاع بنگالی هابانظامی های پنجابی- پشتون وفئودال های پاکستان غربی بود.دراین مسیرپرخم وپیچ،نظامی های پاکستانی که تنها درکودتا واشغال کاخ ریاست جمهوری یابه گفته ی خود شان "ایوان صدر"هنرمند بودند، در11سال حکومت نظامی ایوب خان(1958-1969)،بیش ازاندازه درپاکستان شرقی جنایت کرده زمینه های جدائی طلبی رادرآن بخش فربه کردند.وقتیکه درسال1969،ایوب خان زیرفشارتظاهرات مردمی ازقدرت کناررفت وبجای سپردن قدرت به رئیس پارلمان مطابق قانون اساسی دست ساخت خود، ژنرال یحی خان، رئیس ستاد مشترک ارتش راجانشین خود اعلام کرد.
ازخوب یا بدرخ دادها، درسال1970، یحی خان انتخابات شورای ملی رابرگزارکرد که درآن حزب عوامی لیگ،به رهبریی شیخ مجیب الرحمن،ازپاکستان شرقی بخاطراکثریت بودن بنگالی ها درپاکستان متحد،اکثریت مطلق آرا را بدست آورد. نظامی ها نه تنهاحزب برنده ی آرائی اکثریت را نه پذیرفتند،بلکه شیخ مجیب الرحمن،رهبرآن را زندانی وبتاریخ26مارس1971،برای سرکوب بنگالی های معترض،جنگ داخلی را درپاکستان شرقی آغازکردند.جنگی خاینانه ی که درمارس توسط نظامی های پاکستان غربی درپاکستان شرقی براه انداخته شده بود، درماه دیسامبر،به اوج رسید.درواقع،در شرایطی که پاکستان گرفتارجنگی داخلی دربخش شرقی ای خود بود،نظامی های پاکستانی غربی دست به یک دیوانگی زدند که گسترش جنگ داخلی به یک جنگ تمام عیارباهند بود.به طورنمونه،...در3دیسامبر1971،پاکستان حمله ی هوای به11پایگاه هوای هند کرد که باعث شد این کشوروارد جنگ داخلی پاکستان درپاکستان شرقی به حمایت عوامی لیگ شود.درگیریی که13روزادامه یافت وبه حیث کوتاه ترین جنگ درتاریخ ثبت شد.درجریان جنگ،ارتش های هند وپاکستان درهردوجبهه ی شرقی وغربی درگیرشدند که تا16دیسامبر،روزامضای سند تسلیمی93هزارنظامی ای پاکستانی واسارت آن ها بدست ارتش هند،ادامه یافت. ودرهمین روزبود که بنگله دیش خود مختاریی خود ازپاکستان را اعلام نمود.برویت اسناد،دراین جنگ،بین دوتاسه میلیون بنگالی توسط نظامی های پاکستانی کشته شدند.وبه بیشترازچهارصدهزارزن ودختربنگالی،نظامی های پاکستانی تجاوزکردند.(2)
پس ازآن شکست رسواخِزدربنگال وبدنبال آن برآمدنِ کشورخود گردانِ بنگله دیش،نظامی های پاکستانی که ازنظرسیاسی-نظامی-اخلاقی مرده بودند؛دست بدوکارزیرزدند:نخست،تااندازه ی خود را درپاکستان کنونی بازسازی وسلطه ی جنایت کارانه ی خود رابرسیاست این کشوربه گونه ی ترسناک - فاشیستی زیرپوشش اسلام مداریی منافقانه استوارساختند.دوم،بخاطرشکست یادشده دربرابرارتش هند،به پرورش سازمان های تروریستی- مذهبی دست زدند تاانتقام شکست خود دربرابرارتش هند را ازطریق صادرکردن تروریسم مذهبی به آن کشور بگیرند.درچنان جوی بود که، ارتش سرخ وارد افغانستان شده توت رابه مراد نظامی های پاکستانی پخت! درواقع،پس ازماجراجوئی ارتش سرخ درافغانستان که برخاسته ازحماقت وخیانت تره کی وامین بود،نظامی های پاکستانی هم سلطه ی مطلق خود رابرپاکستان باناتوان سازیی احزاب سیاسی پس ازاعدام ذوالفیقارعلی بوتو، رهبرحزب مردم ونخست وزیرسرنگون شده توسط کودتای نظامی ای مورد حمایت ملاها، بفرماندهی ژنرال ضیاءالحق، درماه ژوئیه1977،که اعدام درماه آوریل1979صورت گرفت، تامین کردند وهم ازاتهام نقضِ حقوق بشرتوسط کارتر، رئیس جمهوروقتِ امریکابرائت گرفتند؛ وهمچنان، کمک های بی شمارنظامی- مالی ازواشنگتن به قیمت ریختاندن خون ارزان قیمت یابی ارزش افغان هاگرفتند.
پس ازعقب نشینی ارتش سرخ ازافغانستان درماه فوریه1989ومتعاقب آن فروپاشی شوروی درپسین روزماه دیسامبر1991ودرادامه ی آن فروپاشی حکومت کمونیستی افغانستان درماه آوریل1992، وروی کارآمدن دولت مجاهدین،ارتش پاکستان که درافغانستان مجاهدین ناسازگاربامنافعش دست بالاپیداکرده بودند،دست به نابودی کابل ومتلاشی کردن جهادی هازد.ازسوی دیگر،باوجود ویران کردن کابل،حزب اسلامی حکمتیارکه موردِ تاییدِ پاکستانی هابود،نتوانست احمدشاه مسعود واستاد ربانی،مخالفان خود ومنافع پاکستان را ازکابل برون نماید.ازاین رو،پاکستان بخاطرتیرشدن تاریخ مصرفِ حزب اسلامی حکمتیار،طالبان راساخت تاکاری راکه آن حزب درانجام آن موفق نشده بود،انجام بدهند.بهرحال،پاکستان بااستخدام طالبان وملیشه های مرزی اش،دولت جهادی ها رادر26سیپتامبر1996،ازکابل بیرون،اماموفق به بیرون کردن آن ازدوطرف کوه هندوکش نشد.درواقع،جسد نیمه جان دولت مجاهدین به حیث درد سربرای پاکستان به زندگی ای خود تارخ دادتروریستی یازدهم سیپتامبر2001، ادامه داد!
دراین راستا، دومسئله هم برای پاکستان وهم برای جهادی ها وطالبان زیانبارتمام شد:نخست،پاکستان،بن لادن و القاعده را که درسودان مرکزگرفته وبه کمک مالی حکومت عربستان کارهای تروریستی می کرد،ازآنجا به افغانستان آورد.دوم،جهادی ها بویژه بزرگانِ نابزرگ شان،یعنی ربانی،مسعود وسیاف،درآغاز،بسیارناشیانه برای طالبان رقصیده وجاده سازی کردند.همچنان،درجریان طالبان- القاعده بازیی پاکستان وجاده سازیی جهادی های نادان وپول پرست برای آن ها،یک مسئله بسیارسرسری انگاشته شد وآن اینکه؛ درفرجام، نقش ومنافع امریکا درافغانستان ومنطقه چه می باشد؟ درجریان چنان سهل انگاری هاوسرسری انگاری هابود که رخ داد بد فرجام یازدهم سیپتامبر،بوقوع پیوست. رخ دادی که جاده سازی کرد برای پیاده شدن سربازان امریکای-انگلیسی به خاک افغانستان وبیرون کردن جنازه ی بوگینِ حکومت تاریخ زده ی طالبان-القاعده-آی اِس آی،ازکشورما وبرآمدنِ حکومتِ نابکارکرزی واوضاع ناگوارکنونی.
درادامه ی غلطی ها وتباه کاری های گذشته،پاکستان که بازی یاعمق اسراتژیک خود را درافغانستان به نفع امریکا باخته بود،دست بدوکاربسیارخطرناکِ زیرزد:نخست،درسال2004،طالبان افغانی رابازسازی کرد.دوم،درسال2006،طالبان پاکستانی را ازپشتون های قبیلگی باشنده ی هفت ایجنسی زیر: وزیرستان جنوبی،وزیرستان شمالی،مومند،خیبر،باجور،کُرم واورکزای،منطقه ی هم مرزافغانستان به حیث پناه گاه طالبان افغانی،ساخت.واقعیت این این است که این سومین بازی ناپاکی می باشد که پاکستان باپشتون های مظلوم قبیلگی شرق مرزدیورند می کند:نخست،وقتیکه پاکستان درسال1947، برآمد کرد وارتش تازه پای آن زیرفرماندهی انگلیس هابود،رهبریی پاکستان یک ارتش قبیلگی ازهمین قبایل ساخته به کشمیرگسیل داشت تا آن راضمیمه ی پاکستان نماید.والی کشمیرکه تاپیش ازهجوم قبایلی های پشتون به منطقه ی زیرفرمانش بزیرکنترول دهلی نرفته بود،برای دفاع ازمال وجان مردم کشمیرکه توسط ارتش قبایلی به تاراج می رفت،ازنهرو،نخست وزیرهند خواست که مداخله نماید.نهروبه ارتش هند دستورداد تا ارتش قبایلی پاکستان راکه بازارغارت وتجاوزجنسی راگرم کرده بودند،سرکوب وکشمیرراجزء هند بسازد که ساخت.دوم،وقتیکه شوروی افغانستان رااشغال کرد،مناطق قبایلی پشتون را پایگاه شرارت خود درافغانستان ساخت.سوم،پس ازپیاده شدن ناتودرافغانستان وسرنگونی حکومتِ طالبان-القاعده-آی اِس آی،نظامی های پاکستانی مناطق قبایلی راپایگاه طالبان افغانی- پاکستانی-القاعده ودیگرتروریستان ازچین،آسیای مرکزی ،وقفقاز ساخت.درواقع،درهرسه مورد،بهائی جنایت کاری وتروریست پروریی ارتش پاکستان رامردم بی گناه قبایلی پرداختند که به گونه ی فاجعه بارِ کنونی ادامه دارد.
درحقیقت،پاکستان که ازطالبان چه افغانی وچه پاکستانی وچه القاعده وشاخه های بومی وغیربومی ای آن، وسیله ی ننگینی برای بی ثبات سازیی افغانستان وتاوان گیری ازامریکا وکشورهای غربی ساخته است. برای اینکه، هم بازارتروریسمش گرم بماند وهم زیراتهام تروریست پروری توسط امریکا ومتحدانش نرود،دست بدوکارزیرزد:نخست،درکنارتقویت طالبان افغانی- پاکستانی برای ادامه تروریسم وبحران درافغانستان،به شمارگروه های تروریستی درنبرد باهند ازطریق کشمیرافزود.ازاین رو،برای روشنی اندازیی هرچه بیشتر،ایجاب می کند که ازگروه های تروریستی- مذهبی ای دست ساخت پاکستان نامبرده شود:تحریک طالبان(افغانی- پاکستانی)،لشکرعمر،سپاه صحابه،تحریک جعفریه،تحریک نفاذ شریعت محمد،لشکرجنگوی،سپاه محمد،جماعت الفقرا،ندیم کمند و،جبهه ی عمومی مقاومت نظامی،لشکرمتحدِ مسلمان،حرکت مجاهدین،حزب مجاهدین،حرکت انصار- اکنون حرکت مجاهدین،لشکرطیبه،جیش محمد،حرکت مجاهدین بانام قبلی حرکت انصار،البدر،جمعیت مجاهدین،لشکرجبار،حرکت جهاد،شورای متحده ی جهاد،گروه البرق،تحریک مجاهدین،الجهاد،جبهه ی آزادی بخش جمووکشمیر،لیگ مردم،نیروی جانبازمسلمان،نیروی جهاد کشمیر،العمرمجاهدین،محاذ آزادی،جمعیت طلبای اسلامی،جبهه ی آزادی خواهِ دانشجویان جمووکشمیر،اخوان المجاهدین،لیگ محصلان اسلامی،تحریک حرکت کشمیر،تحریک نفاذ فقه جعفریه،مبارزان آزادی خواه مصطفی،تحریک جهاد اسلامی،مجاهدین مسلمان،نیروی المجاهد ،تحریک جهاد،محاذ انقلاب اسلامی، رشید ترست،الاخطرترست،رابطه ترست وتعمیرنوامت.(3) نگاه کنید! شمار گروه های تباه کار- تروریستِ یادشده که باگروه حقانی که پنج سال قبل ساخته شد،به51گروه می رسد که جزتباه کاری وبدنام کردن اسلام ومسلمان ها کاری دیگری ازآن هاساخته نیست.ازسوی دیگر،اطلاعاتی های پاکستانی ،شورای دفاع پاکستان متشکل ازجماعت اسلامی،جمعیت العلمای اسلام شاخه های ملافضلووملاسمیع وچند گروه مذهبی دیگربه شمول تحریک انصاف راساخته اند تا برای آنهاتبلیغ نماید وگاه گاهی بابستن مسیرتدارکاتی ناتودرد سربیافرینند تاازامریکا اخاذی نمایند.
باتوجه به ساختن وبکاراندازیی چنان گروه های تروریستی- خود کش- تباه کاری که افغانستان وپاکستان وتمام منطقه رادچارآشوب وتروریسم ساخته اند،پرسش بنیادی این است که چراجامعه ی جهانی ازطریق سازمان ملل، پاکستان رایک کشورتروریست پروراعلام نمی کند؟ افزون براینکه چنان کاری نشد،متاسفانه ازیازدهم سیپتامبرتاپایان دوره ی حکومت جورج بوش،بیشترین کمک هم به آن صورت گرفت.کمک های که باآغازدوره ی زمام داریی بارک اوبامادرامریکا،کاهش قابل ملاحظه ی درآن ها داده شد.اداره ی اوباما، فکرمی کردکه کاهش درمقدارکمک هاممکن است که باعث فاصله گیریی پاکستان ازتروریست پروری وصادرکردن تروریستان به افغانستان علیه افغان ها وامریکا شود.برداشتی که تاکنون نتیجه ی دربرنداشته است.ازسوی دیگر،درحالیکه کاهش مقدارکمک هابه پاکستان تاثیری برروند تروریسم پروری وتروریست صادرکردن آن نداشته است؛امادرداخل پاکستان سیاست وبرنامه ی تروریست پروریی ارتش وآی اِس آی،به گسترش تروریسم انجامیده است که ازهرنگاه پدران تروریسم رانگران ومخالفان منطقه ی وفرامنطقه ی آن ها رادل گرم ساخته است.
بااینکه، تروریستان درهرگوشه وکنارپاکستان بیداد می کنند وشرایط زندگی رابرای مردم عادی هم تنگ ترساخته اند؛امانمونه ی هرچند کوچکی ازتغییردرسیاستِ تروریست پروریی نظامی های پاکستانی دیده نمی شود.بطورنمونه،ازماه جون تا31دیسامبر2013،827عملیات تروریستی درپاکستان صورت گرفته است که بسیارترسناک می باشد.شایان یادآوری است که ازکشته شدن حکیم الهو مسعود،رهبرطالبان دراول نومبر2013تاکنون، عملیات تروریستی وقربانیان آن درپاکستان به گونه ی بی پیشینه ی گسترش یافته است.اگرنمونه بیاورم،این هاخوب ترین نمادِ آن شده می توانند:ترورفرمانده پولیس ضد تروریسم درکراچی،تروریک رئیس دفترجمعیت العلمای اسلام، شاخه ی ملاسمیع الحق، درکراچی،حمله ی تروریستی نافرجام به جان مهندس امیرمقام،یکی ازمشاوران نوازشریف ومعاون حزب او،درسوات که باعث کشته وزخمی شدن چندین نفرازنهاد پلیس ،حکومتی ها ومردم عادی شد،بم گذاری درمرکزجماعت تبلیغی درپشاورکه28کشته وده هازخمی درپی داشت،بم گذاری دریک پایگاه نظامی درشهربنو که منجربه قتل12سربازشد وروزپس ازآن،بم گذاری درکنارفرماندهی ارتش درراولپندی، یامرکزفرماندهی تروریسم که باعث کشته شدن8سربازِپاسدار و5نفرملکی شد،واخیرین حمله ی تروریستی هم برشیعه های هزاره درمستونگ دربلوچستان درروزسه شنبه21ژانویه-اول ماه دلوصورت گرفت که درآن28نفرکشته شدند؛ودرعین روز،یک عمل تروریستی درپشاورمی باشد که 10کشته وده ها زخمی ببارآورد.ازسوی دیگر،ترورشیعه های هزاره درمستونگ،اعتصاب هزاره ها درکویته وخود داری ازدفن مردگانشان را درپی داشت که باتضمین چودری نثارعلی خان،وزیرداخله ی پاکستان درشامگاه پنجشنبه23ژانویه-3دلوکه اقدامات شدید علیه تروریستان ودستگیریی آن هامی کند،پایان یافت؛ وپس ازآن،هزاره های ماتم داردرروزجمعه4دلو،مردگان خود رابه خاک سپردند.
واقعیت این است که پاکستانِ تروریست پرور،تنهاباتروریسمی روبه گسترش درخاک خود مواجه نیست،بلکه باخیزش جدائی خواهانه وحق طلبانه ی بلوچ ها دربلوچستان وخواسته های انسانی ای "حرکت قومی مهاجرین"، متشکل ازمهاجرین مسلمان هندیی باشنده ی شهرهای کراچی وحید رآباد ودیگرشهرهای پاکستان نیزروبرومی باشد.خوشبختانه که به حیث نماینده ی واقعی مهاجران هندی،نهضت قومی- مهاجر،یک جریان دموکراتیک وعدالت خواه، به رهبریی الطاف حسین،می باشد که یک مبارزه ی عادلانه علیه ساختارقدرت نظامی- ملائی- فئودالی- بورژوازیی حاکم برپاکستان رابراه انداخته است.اگربه دشواری های جاری درپاکستان بدیده ی غورنگریسته شود،روشن می شود که این کشوربجای سرزمین پاکان،به سرزمین بدان وتروریستان تغییرماهیت یافته است! ازاین رو،حق بادیدارسامی جووکاشف احمدخان است که به ترتیب"پاکستان راسرزمین انارشیسم نهادینه شده، وسرزمین تمساح هانامیده اند.(4)تمساح های که اول افغانستان رابه ویرانه مبدل کرده اند واکنون ویران کردن پاکستان را تجربه می کنند!
اکنون که، ازگسترش تروریسم درسرزمین تمساح ها وانارشیسم نهادینه شده توسط ساخت ناجوری پنج گوشه ی ننگینِ نظامی- فئودال- بورژوا- ملا- طالب،بنام پاکستان یا درپاکستان یاد کرده شد،لازم است که کمی ازوضع اقتصادی آن کشورهم سخن گفته شود.نویسنده، ازاین سبب که، بخاطرسیاست های غلط زمام داران دیروزوامروزافغانستان،سرزمین تمساح ها درکشورما بسیاررخنه ونوکرپروری کرده است ونوکرسازی واثرآن درکابل چنان است که اگریک تمساح دراسلام آباد،عطسه بزند،کرزی خون معده می شود؛عزم براین کرده است که همه روزه رسانه های پاکستانی رامرورونسبت به رخدادهای آن کشورکه برافغانستان اثرگذاری دارند،آگاه شود.دراین راستا، روزسه شنبه7ماه دیسامبرسال2013میلادی،مصروف خواندن گزارش های خبری- تحلیلی درسایت جنگ بودم که نظرم به این عنوان خبری خورد:"وضع بدِ اقتصادی،هرپاکستانی96هزاروپیه بدهکار،بربدهکاری1128میلیارد روپیه افزده شد"، خورد. درواقع، زیرعنوان یاد شده، گزارشی توسط"انصارعباسی"ارائه شده بود که حکایت ازافزایش سرسام آورِبدهکاریی پاکستان ووضع ناگواراقتصادیی آن کشورمی کند.برپایه ی گزارش عباسی:به بدهکاریی حکومت پاکستان درآغازسه ماه نخست حکومت نوازشریف،1128میلیارد روپیه افزون شده است.برپایه ی آمارارائه شده توسط بانک ملی پاکستان،بدهکاریی حکومت ودیگرلازمه های آن مانند سود و...تااخیرجون2013،16228میلیارد روپیه بود که درماه سیپتامبر2013،به17356میلیارد روپیه رسید.برپایه ی آمارماه سیپتامبر2013،هرپاکستانی96422روپیه بدهکارمی باشد؛درحالیکه، درسال2008،هرپاکستانی37172روپیه بدهکاربود.ازآن وقت تاکنون،به بدهکاریی هرپاکستانی59250روپیه افزون شده است.درسال2012،هرپاکستانی تقریباً80هزاربدهکاربود.ازاول ژولای2013تاسیپتامبر،بدهکاری وسود ودیگرمولفه های آن658میلیارد روپیه اضافه شده است که به فرودارزش روپیه پیوندی ندارد.درباره ی پس اندازارزبیرونی،بانک ملی درماه جون2013،پس اندازپاکستان رااین گونه برآورد کرده بود که11میلیارد وصدمیلیون دلاربود؛امااکنون به سه میلیارد وچهارصد میلیون دلارکاهش یافته است." (5) کاهش نامبرده درزمانی صورت گرفته است که بیکاری،بالارفتن قیمت مواد خوراکی،فساد اداری ومالی،بحران انرژی وده هادشواریی دیگربویژه بیماری مردم پاکستان رارنج میدهد.بطورنمونه،نهادهای بهداشتی-جهانی،درگزارش سالانه ی خود،پشاوررابدترین درفلج کودکان درسطح شهرهای جهان اعلام کردند.درواقع،وضع غمبارکنونی- اقتصادی- سیاسی-امنیتی-اجتماعی- بهداشتی ای پاکستان زاده ی سیاست های چاه کنانه ی نظامی های پاکستانی می باشد می خواستند افغانستان وهند رابزیرچاه ببرند که خود شان به سوی قعرچاه درحال فرود قرارگرفتند!
درحالیکه پاکستان یاچاه کن حرفوی برای افغانستان واخیرن تااندازه ی برای خودش، درحال فرود به تهِ چاه می باشد،کرزی ازروی حماقت ،نادانی ،فرصت طلبی یانوکری به آن کشورکه نمادِ آن عضویت قبلی ای اودرگروه طالبان می باشد،فریب آن را خورده بجای کمک به رفتن آن درقعرچاه،می کوشد به نفعش کارنماید.دررابطه باهمسوئی کرزی باپاکستان، باوجود پرسه زدن های فراوان دردرازه های روسیه،ایران وهند،پس ازسپری شدن تاریخ مصرفش برای امریکا،واقعیت تلخ این است که هردوطرف،یعنی کرزی وپاکستانی ها ناتوان ازدرک موقعیت خود وکشورهایشان درپیوند بامنافع منطقه ی وجهانی امریکاوکشورهای منطقه می باشند.بطورنمونه،اسنادی که تاکنون فاش شده است،نشان میدهد که بارک اوباما،پس ازوارد شدن به کاخ سفید در20ژانویه2009،طی نامه ی به رئیس جمهورپاکستان یادآورشده بود که:"اگرپاکستان ازحمایت گروه های تروریستی لشکرطیبه وطالبان و...دست بردارد،آماده است که هند رامحترمانه به گفتگوباپاکستان درمسئله ی کشمیر، تشویق نماید." درخواستی توسط پاکستان به این بهانه که هند درافغانستان نفوذ کرده است،نادیده گرفته شد.
درواقع،نادیده انگاشتن نامه ی رئیس جمهورامریکا این گونه تلقی شد که پاکستان به کمک به تروریسم ودرد سرآفرینی درافغانستان وکشمیرادامه میدهد.اگردردوره ی زمام داریی اوباما،امریکا،هم کمک های خود به پاکستان راکاهش داده وهم بادهلی نزدیک شده است،برمی گردد به همان خواسته وکارکرد تروریست پروریی نظامی هایی پاکستانی درافغانستان.درحقیقت،پاکستان درسیاست افغانی خود گرفتاراین برداشت نادرست شده است که باکمک به تروریستان علیه امریکادرافغانستان،آن کشورراناکام می سازد تاافغانستان رامانند شرایطی پساشوروی برای آن بسپارد.ناآگاه ازاینکه،امریکابرای ماندن به افغانستان آمده است نه برای رفتن.اکنون که امریکاعزم ماندن درافغانستان کرده ولویه جرگه ی افغانی هم بهانه ی حقوقی-اخلاقی برایش فراهم کرده است؛پاکستان می کوشد که ازطریق استعمال کردن کرزی،نوکرچند جانبه ازجمله خودش، برای امریکاکه عزم داشتن پایگاه نظامی پس از2014درافغانستان دارد، درد سرآفرینی نماید.چون کرزی که تاریخ مصرفش برای امریکاگذشته است وبه حیث ناکام ترین رئیس جمهورکه هم امکانات امریکا رابی دستاورد تلف کرده وهم منابع مالی- طبیعی افغانستان رابرای هیچ هدرداده است،می کوشد باکمک پاکستان وتااندازه ی ایران،کاری نماید که امریکاباوجود تاییدیه ی لویه جرگه ی افغانی، همه نظامی های خود را ازافغانستان بیرون نماید.خواستی که پاکستان وایران دنبال آن می گردند؛بدون اینکه ضمانتی برای مهارتروریسم بدهند.همین که طالبان در17ژانویه-27جدی به هتل لبنانی درنزدیک دستگاه ریاست جمهوریی کرزی دست به ترورزده21نفرراکشتند وروزیکشنبه6دلوبه موترحامل کارمندان وزارت دفاع حمله ی خود کشانه کرده سه کارمند ویک زن راه روراکشتند، دال براین است که کرزی ودسته ی مزدورواحمقش که نان ازامریکا می خورند وکاربرای پاکستان می کنند،احمقانه بدام پاکستان افتاده اند.ازاینکه ظیفه ی نوکریی خود راپس ازپرکردن جیب وسپری شدن تاریخ مصرف شان برای امریکا،پایان یافته تلقی می کنند،به پاکستان انجام خدمت انجام میدهند تاافغانستان راگرفتارجنگ وتروریسم کرده پول های کمائی کرده بافقرروزافزون افغان هاراپس از2014درپاکستان،دوبی وجاهای دیگرتجارت وهزینه وعیش ونوش نمایند.
درواقع،ازلجاجت وبهانه تراشی ای اخیرکرزی دررابطه باامضای معاهده ی امنیتی باامریکا،معلوم می شود که برای طالبان درجهت منافع پاکستان جاده سازی می کند.به باورپاکستانی ها،درصورت عقب نشینی امریکا،اداره ی بدکاره ی کرزی فرومی پاشد وطالبان دوباره براوضاع مسلط وکرزی رامانند داکترنجیب الله دریکی پایه های برق درکابل حلق آیزمی کنند.برخلاف،کرزی باورکرده است که درصورت رفتن امریکا،پاکستان طالبان راتشویق به پیوستن به حکومت اوکرده حکومت مسخره ی کنونی راتمدید می کند؛ویاکرزی زمینه سازی می کند برای طالبان تایک جنگ نیابتی دیگرتوسط آن ها علیه مردمان غیرپشتون افغانستان براه انداخته شود؛به گونه ی که درجنگ اول طالبان علیه مردم افغانستان،کرزی درکنارطالبان فعالیت کرده بود.ناگفته نباید گذاشت که درهرحالتی، این کرزی وپاکستان است که بزیرچاه می روند نه دیگران.بطورنمونه،طالبان وپاکستان وشریعت وامنیت توحش بارشان راهمه ی مردم افغانستان ازجمله پشتون هادرک کرده اند ودیگرفریب شیادیی آن ها رانخواهند خورد! درسطح جهانی هم چهره ی طالبان وپاکستان روشن شده است.ازهمه مهمتراینکه، جامعه ی جهانی وافغان هاطالبان راپشت سرگذاشته اند.ازسوی دیر،همین که هیلاری کلنتن،وزیرخارجه ی پیشین امریکا درماه اکتوبر2011به همتای پاکستانی اش بالحن تندی گفته بود"مارهای گزنده را درباغ خلوت تان نگهداشته اید که همسایه ها رانیش بزنند؛متوجه باشید که خود تان راهم نیش می زنند"! وضع کنونی پاکستان نشان میدهد که مارهای نگهداشته شده درباغچه ی خلوتش،افزون برافغان ها وهندی ها،خود پاکستانی هاراهم نیش زده ومی زنند.
اگربه سخن طنزآمیزوهشداردهنده ی وزیرخارجه ی پیشین امریکا به وزیرخارجه ی وقت پاکستان دقت نمائید، روشن می شود که تاچه اندازه مناسباتِ امریکا وپاکستان به وخامت گرائیده است.اینکه دردوسوی مرزهای مشترک افغانستان وپاکستان،جنگ وتروریسم زبانه می کشد؛ درحقیقت،براین اصل مهرتایید می گذارد که مارهای گزنده زهره های خود را دربدن مردمان هردوکشورزرق کرده ومی کنند.ازسوی دیگر،امریکا درموقعیتی خشم آلودی نسبت به پاکستان قرارگرفته است که دواحتمال رامی توان درنظرگرفت:نخست،بابهره برداری ازبحران انرژی واقتصادی پاکستان برآن فشارمی آورد که به ماه عسل خود باتروریستان پایان دهد.دوم،اگرچنان نکند،اختیاری خشن تری رانسبت به پاکستان درپیش می گیرد.به طورمثال،سلیگ هریسن،یکی ازتحلیل گران معتبرامریکایی درامورجنوب آسیا،اخیراًگفته است که "پیامدهای سیاست های فعلی امریکا وبارک اوباما،احتمالاًرشد وعروج"پشتونستان اسلامی"درآن بخش ازمرزهای افغانستان وپاکستان ونتیجتاًآغازتضعیف پاکستان به عنوان یک کشور- ملت وتجزیه ی تدریجی آن به حدِ اقل چهارکشوردرمانده وفرتوت درآینده خواهد بود." اگرنظرسلیگ هریسن رادرشرایط کنونی کمترعملی بگیریم،واقعیت این است که ادامه ی سیاست تروریست پروریی پاکستان درافغانستان ومنطقه؛بدون واکنش سخت امریکادردوره ی اوباما،نخواهد ماند.بطورنمونه،روزیکشنبه26ژانویه-6ماه دلو،درروزنامه ی انگلیسی زبانِ"دان / بامداد"،چاپ پاکستان این مطلب به نشررسیده است:کنگره ی امریکاازپاکستان ناراحت است؛ازاین رو،33میلیون دالرکمک های امریکابرای پاکستان رابه رهایی داکترشکیل افریدی،شخصی که درقتل بن لادن کمک کرده وزندانی شده است،مشروط ساخته است.ازسوی دیگر،درمطالعه ی تازه،دانیال مارکلی،ازشورای روابط خارجی امریکا،گفته است که کنگره باید کمکِ دفاعی 400میلیون دالری سالانه برای پاکستان راتایید وبجای کمک به بازگشت صلح درافغانستان، به تامین امنیت داخلی آن کشوروابسته نماید.همچنان،مارکلی ازامریکاخواسته است که دروازه ی خود رابروی کالای هندی،پاکستانی وافغانی بازکند.دراین صورت،می تواند مناسبات دوستانه میان هرسه کشورایجاد نماید.(6) دروضعیت پیچیده ی کنونی که بدبینی برروابط پرتنش هردوکشورسایه انداخته است،فکرنمی کنم که دیدگاه مارکلی کاربرد پیدانماید؛مگراینکه،نوازشریف وفرمانده جدید ارتش پاکستان نشان بدهند که عملاً ازتروریسم فاصله می گیرند.
پانویس ها:
1-Karzai keeps US ON TENTERHOOKS,by Bipin Shah
www.atimes.com/atimes/South_Asia/sou_01-210114.html
2-Indo-Pak war,that resulted in the emergence of Bangladesh,broke out on December3,1971
CanAsian Time weekly,November30/2-13,p.4
3-www.satp.org/satp or pgtp/countries/pakistan/terrorist outfits/group_list.htm
4-www.asiatimes.com/atimes/south_asia/sou_01-080114.html
Speaking freely,Pakistan acrooks paradise,by Kashif Ahmad Khan
And South asia,speaking freely,Pakistan a land of institutionalized anarchy,by Deedar Husain Samejo
www.atimes.com/atimes/south-asia/sou-01-220114.html
-ملک کی بدترقی حالت،هرپاکستانی96هزارروپیه قرضدار،قرضه1128میلیاردروپیه اضافه
www.Jang.com.pk/Jang/Dec2013-daily/07-12-2013/main.htm
6-www.Dawn.com/news/1082600/US-Pakistan-seek stability-amid-Afghan-douts
US and Pakistan seek stability amid Afghan douts,2014-01-25