حمله طالبان به کارمندان شبکه طلوع ؛ جنازه گفت وگوهای چهارجانبه را برداشت
نویسنده: ابراهیم ورسجی
1-11-1394
روزچهارشنبه 30 ماه جدی ، مردم کابل شاهد کشنده ی ترین حمله تروریستی طالبان به کارمندان شبکه طلوع بود ند که تلفات جانی ومالی فراوا نی بد نبال داشت. من ؛ درحالیکه ، پیشتر، حمله تباه کا را نه طالبان به کارمندان شبکه طلوع را به شدت سرزنش کرده با قربانیان آن طلب مغفرت وبا خانواده های آن ها ازته دل ابرازهمدردی کرده ام . اما ، دراین نویشته ، هدفم این است که حمله تروریستی یاد شده را درپیوند با گفت وگوهای چهارجانبه صلح مورد بررسی قراردهم . گفت وگوهای بی مزه - بی نتیجه که درباره دستاورد آن ها ، هم حکومت کابل ، هم حکومت اسلام آباد ، بوق وکرنا بسیاربلند کرده بودند.
درپیوند به گفت وگوهای یاد شده که دوردوم آن به شرکت نمایند گان حکومت های : افغانستان، پاکستان، چین وامریکا درکابل برگزارشد ؛ وباعث خوشبینی های بی سابقه هم شد، مسئله مهم افزایش عملیات تروریستی ازهلمند تا ننگرهار- کابل - مزارو...می باشد. دراین راستا، مسئله ترسناک - تکراری این است که ، هرزمانیکه ، مذاکرات برای صلح درکابل وجاهای دیگر چه میان افغانستان وپاکستان وچه میان کشورهای دارای علاقمندی به موضوع آغازمی شود، همزمان با آن ،عملیات تروریستی درکشورجنگ - تروریسم زده ما براه انداخته می شود.
به طورنمونه ، ازگردهمای قلب آسیا دراسلام آباد تا مذاکرات چهارجا نبه دورنخست بازهم دراسلام آباد ،عملیات جنگی- تروریستی زیردرافغانستان صورت گرفت: نخست ، حمله تروریستی درشهرمزار که کنسلگری هند را هدف گرفته بود؛ دم ، حمله تروریستی به کنسلگری پاکستان درجلال آباد ؛ همچنان ، تشدید جنگ درهلمند. دراین راستا، مزید بر حمله تروریستی به کنسلگری پاکستان درجلال آباد که باحتمال قوی مهره های بومی آی ایس آی عامل آن بودند، به خا نه معا ون رئیس شورای ولایتی ننگرهار هم حمله تروریستی صورت گرفت که تلفات جانی ومالی فرا وان درپی داشت. اگر حمله ملیشه های مرزی پاکستان بنام داعش به ولسوالی اچین ننگرهاروموشک پرا نی های مرزی پاکستان به منا طق مرزی کنروننگرهاررا به عملیات تروریستی یاد شده بیفزایم ، این نتیجه بدست می آید که سیاست دوگانه ی پاکستان درپیوند با افغانستان وخوشبینی حکومت کابل ، مشوق ادامه تروریسم می باشد ، نه کمک کننده به فرایند صلح.
بهرحال ، بازی دوگانه پاکستان ، یعنی هم تاکید برکمک به گفت وگوهای صلح میان طالبان وحکومت کابل ، هم کمک رسانی برای طالبان تا بازارتروریسم را درافغانستان داغترنمایند ، خنده کردن هم به چهره صلح هم به چهره امریکا، هم چهره های چین وافغانستان می باشد. افسوس که ، سران حکومت لرزان کابل همواره ازخوشبینی ای همراه با حالت انفعالی کارگرفته هم مشوق پاکستان درادامه کمک رسانی به طالبان شده هم به گسترش تروریسم درگوشه کنارافغنستان کمک نموده است.درحالیکه ، ازگردهمای قلب آسیا تا گردهمای چها رگانه دراسلام آباد ، بسیاروعده ها ازپاکستان شنیده شد که تروریستان را به صلح باحکومت افغانستان تشویق می کند ؛ برخلاف ، نتیجه خلاف توقع وانتظارات قبلی خود نمایی کرد.
مثلا، درهفته گذشته ، کابل هم میزبان مذاکرات چهارجانبه صلح بود، هم روزچهارشنبه 30 ماه جدی، یا سه روزبعد ازآن، حمله تروریستی توسط طالبان به کارمندان رسانه طلوع صورت گرفت که تلفات زیاد مالی وجانی ببارآورد. اگرحمله روزچهارشنبه را با دیگرحملات طالبان مقایسه نمایم آن هم پیش وپس ازمذاکرات صلچ ، چه دوجانبه وچه چهارجانبه، یا درجریان آن ، این نتیجه بد ست می آید که بازی دوگانه پاکستان ، یا تاکید برمذاکرات صلح وکمک رسانی به تروریستان تا فضای سیاسی ی خوش بینانه را تیره ترنمایند، یا چهره اصلی خود وحا می شان را به نمایش بگذارند. نشان ازاین دارد که ، توقع کردن ازپاکستان که کمک به فرایند صلح درافغانستان نماید، کاریست که بهوده بوده ومی باشد!
بهرصورت ، درحالیکه ، هم مذاکات صلح خوب است هم صداقت طرف های درگیردرآن تا نتیجه بخش ثابت شود. صداقتی که موجودیت آن به سیمرغ می ماند تا کل مرغ ! بهرحال ، سیاست کاران افغانستان که روشن است همواره با رفتن به میزگفت وگوهای صلح نا امیدی بدست آورده اند نه چیزی دیگری، اما کم توجهی امریکا وچین به بازی دوگا نه ی پاکستان درافغانستان ، به هیچ صوت قابل توجیه نمی باشد. بطورنمونه ، حمله تروریستی چهارشنبه 30 ماه جدی را طالبان با افتخاربدوش گرفته اند وکشورها ونهادهای بین المللی هم آن حمله را جنایت دانسته نکوهش کرده اند! نکوهشی که افغان ها با ربار شنیده اند وفایده هم دربرندارد. زیراکه ، مرکز تروریسم یعنی پاکستان همواره ازنظرها پنهان منده ست.پنهان ماند نی که نهایت ضعف حکومت گران افغانستان وکم توجهی امریکا وچین را به نمایش می گذارد.
با درنظرداشت پذ یرش مسئولیت حمله به کارمندان شبکه طلوع توسط طالبان که چیزی جز برداشتن جنازه گفت وگوهای صلح ودفن آن درگورستان دست ساخت تروریسم نمی تواند باشد ، بسنده کردن کشورها ونهادهای بین المللی به سرزنش های نرم وسخت طالبان و سرسری گذشتن پاکستان ازکنارآن، نشان می دهد که مردم افغانستان با صلح ازطریق گفت وگوهای چهارجانبه فاصله آسمان - زمینی دارند. روشن است . برای اینکه ، پاکستان ازبازی دوگانه اش دست بردارد و گفت وگوهای صلح مثمرواقع شوند ، لازم است که ، گام های زیرتوسط گروه چهارجا نبه برداشته شود: نخست، سیاسی های تصمیم گیرنده افغانستان هرگونه گفت وگوبرای صلح با طالبان چه دوجانبه وچه چهارجانبه را به قطع حملات تروریستی درافغانستان منوط بسازند ؛ دوم ، امریکا وچین بویژه اولی ، اگردرافغانستان ، مهارترویسم، بازگشت صلح وثبات پا یداررا می خواهد ، باید به بستن مرکزهای آموزش تروریستی درخاک پاکستان علیه افغانستان اقدام نماید، سوم ، حکومت افغانستان بکوشد که نزاع مرزی با پاکستان را پایان دهد. البته ، دربدل بسته شدن مرکزهای آموزش تروریستان درپاکستان وکمای کردن سهولت های تجاری ازطریق بلوچستان به بحرهند ودریای عمان.دراین صورت، معلوم است که ، یکی ازمانع های عمده صلح ازمیدان بیرون می شود؛ چهارم، حکومت افغانستان خود را هم به عرضه خدمات برای مردم هم به تا مین حاکمیت ملی آماده یا تنومند نماید.درغیرآن، توقع کردن که تنها گفت وگوهای چهارجانبه صلح مثمرواقع می شود ، خیالی بیش نیست.